استراتژی های گوناگونی برای چرخه عمر یک سازمان معرفی شده اند، گاهی سازمان باید بر اساس شرایط محیطی از استراتژی تنوع در محصول و یا خدمات، تنوع در بازار، تنوع در زنجیره عمودی، کوچک/ بزرگ شدن و ...استفاده نمایند، این موارد در حکم دارویی است که چنانچه به موقع برای سازمان تجویز نشود، موجب مزمن شدن بیماری در سازمان و نهایتا مرگ سازمان خواهد شد.
البته بهترین گزینه برای سازمان، اقدامات پیشگیرانه است که معمولا توسط پزشکان سازمان، یا همان استراتژیست ها تجویز و باید پیاده سازی می گردد، مهمترین مرحله از تدوین استراتژی، پیاده سازی آنها در سازمان است.
در کشور ما ممکن است، اقدامات پیشگیرانه و حتی درمان صحیح توسط استراتژیست های سازمان تجویز گردد، اما مشکل در سازمان های ما، عدم پیاده سازی صحیح این نسخه های درمانی است، نتیجه عدم پیاده سازی صحیح این سیاست ها در سازمان ، به مثابه عدم مصرف داروی پزشک برای رفع بیماری یک انسان است.
یکی از پیچیده ترین نسخه های سازمانی، استراتژی ادغام و تملک است که در صورت تجویز برای یک سازمان، باید به پیاده سازی آن برای سازمان توجه نمود.
سازمان ها در شرایطی از رشد و توسعه خود، نیازمند سهم بازار بیشتر داخلی و یا خارجی، جذب منابع داخلی و یا خارجی، جذب مدیران کارآزموده، جذب تکنولوژی های پیشرفته و یا حتی محصولات متنوع هستند، این مهم می تواند از طریق ایجاد مشارکت با ذینفعان جدید که در داخل و یا خارج از کشور وجود دارند، صورت گیرد، این سیاست ادغام و یا تملک (M&A) نامیده می شود.
ادغام و تملک نیازمند طی مراحلی است که با توجه به دسترسی مشاورین کارآزموده به بانک های اطلاعاتی در سطح دنیا می تواند با روشی مناسب و بدون حراج دارایی ها صورت گیرد.
تحلیل وضعیت موجود، شناسایی نیاز واقعی سازمان، تنظیم اسناد به شیوه های استاندارد و نهایتا مذاکره حرفه ای با سرمایه گذاران بخشی از مراحل پیچیده این روند، محسوب می شود.