نگاه به بازارهای خارجی و صادرات یکی از مهمترین نقاط امید در فراهم آوردن رشد و توسعه اقتصادی بنگاه ها خواهد بود. جالب توجه است که همسایگان ما یکی از جذاب ترین بازارهای دنیا را تشکیل می دهند ، حجم واردات 15 کشور همسایه به بیش از 1300 میلیارد دلار درسال بالغ می گردد و متاسفانه شرکت های ایرانی از این بازار بزرگ سهم قابل توجهی در اختیار ندارند، در حالی که کشورهای مختلف با استفاده با مواد اولیه ای که از کشورمان تهیه می کنند، در تلاش هستند تا این فرصت های گرانقدر را تبدیل به ثروت و نهایتا اشتغال برای شرکت های محلی خود نمایند. این همه در حالی است که بسیاری از محصولات و خدمات در کشور ما می تواند جایگاه مستحکمی در بازارهای مٌد نظر داشته باشند.
در حوزه جذب سرمایه خارجی، ذهنیتی در بین مسئولین و نیز مدیران بخش خصوصی وجود دارد که تحریم های بین المللی مانع ورود سرمایه خارجی به کشور است که این دلیل، برهان پسندیده ای برای عدم جذب سرمایه خارجی نیست، چرا که در طول سالیان تحریم شرکت های متعددی با پای خود وارد بازار ایران شده و سرمایه گذاری کرده اند و آمار سرمایه گذاری خارجی به وضوح این مورد را نشان می دهد.
در یادداشت های پیشین به صورت مفصل به این موضوع پرداختیم که سرمایه گذاران خارجی، در کنار ریسک های بین المللی، بازده بازار، منابع و مواد اولیه ونیز منابع انسانی را در کنار یکدیگر بررسی می کنند تا در خصوص ورود به بازار و سرمایه گذاری تصمیم بگیرند، جالب اینجاست که در بسیاری از موارد چنانچه اطلاعات لازم برای سرمایه گذاران خارجی مهیا شود، مطمئن هستیم که نتسجه بررسی عوامل چهارگانه فوق موجب جذب سرمایه گذاران خواهد شد.
اما اینکه ما در بخش خصوصی و دولتی چه فعالیت هایی را برای جذب سرمایه خارجی و یا توسعه صادرات انجام داده ایم که منتظر نتیجه باشیم، مهمترین سوالی است که باید به آن بپردازیم.
اگر در فاجعه سیل اخیر به فرموده رهبری معظم، تمام تدابیر اندیشیده شده بود، لایروبی ها به دقت صورت گرفته بود و آن کاری که از دستمان برمی آمد، قبل از وقوع سیل، انجام شده بود، باید مطمئن باشیم که هرگز شاهد این همه فاجعه نبودیم.
در حوزه توسعه صادرات و جذب سرمایه خارجی نیز وضعیت به همین منوال است، باید ببینیم که چه کرده ایم که باید منتظر نتیجه یعنی توسعه صادرات و جذب سرمایه خارجی باشیم؟
- در سال 1397 در چه تعدادی از نمایشگاه های بین المللی شرکت کرده ایم؟
- چقدر تلاش نموده ایم، تا بازارهای هدف را شناسایی کنیم؟
- چقدر توانسته ایم توانمندی های خود را در حوزه صادرات معرفی کنیم؟
- چه فرصت های سرمایه گذاری را معرفی کرده ایم؟
- در کدام مجمع بین المللی سرمایه گذاری که روزانه در دنیا برگزار می گردد، فرصت های خود را معرفی نموده ایم؟
- چه تعداد از توافق نامه های بین المللی از سوی کشورهایی که اکنون روابط خوبی با جمهوری اسلامی ایران دارند را عملیاتی نموده ایم؟
آنچه که به نظر می رسد و به آن اعتقاد داریم، این است که با توجه به آهنگ رشد آهسته توسعه صادرات و نیز سرمایه گذاری خارجی صورت گرفته در کشور توسط شرکت های خارجی، آنهم از کشورهایی که در حوزه سیاسی با جمهوری اسلامی ایران هم هدف نیستند، نشان می دهد مانند جریان سیل و آسیب شناسی صورت گرفته، چنانچه تدابیر لازم را بیاندیشیم، تحقیقا در این دو حوزه مهم نیز موفق خواهیم بود.