از پس یک سال از تشدید تحریم ها می توان چنین نتیجه گرفت که برنامه ترامپ برای صفر کردن صادرات نفت ایران محقق نشد و در آینده نیز نخواهد شد اما نباید از کنار بحران های شدید اقتصادی در این یک سال رخ داد،به سادگی عبور کرد.افزایش شدید قیمت ارز و تنش تورمی میراث تلخ سال ۹۷ بود که نصیب اقتصاد ایران شد ؛حالا اما از پس این یک سال لازم است نقاط قوت و ضعف تصمیم گیری های اقتصادی مورد بازنگری قرار گیرد.
بی تردید لازمه پیروزی درجنگ اقتصادی ،اتخاذ تصمیمات سخت است و حالا ایران باید در یک سال پیش رو شاهد اتخاذ این دست تصمیمات در عرصه اقتصاد باشد
برخی البته دولت را متهم به اتخاذ تصمیمات نادرست و عملکرد ضعیف می کنند این در حالی است که دولت روحانی عملکردی مثبت داشته و توانست اقتصاد را از بحرانی جدی که اوایل دهه نود گریبانش را گرفته بود،رها سازد.فراموش نکنیم برجام حاصل تلاشی جهانی مبتنی بر عقلانیت بود،معاهده ای جهانی که برای حل سیاسی یک بحران در دستور کار قرار گرفت اما در عمل با خروج ترامپ مشکلات متعددی گریبان اقتصاد ایران را گرفت،به این ترتیب شاید اگر ترامپ در آمریکا روی کار نمی آمد ،نه ایران که جهان تجربه ای درس آموز از حل سیاسی یک بحران را شاهد بود.
حالا در سال پیش رو و سال های پیش رو لازم است دولت ورود به تصمیماتی سخت داشته باشد تا از سخت تر شدن اوضاع پیشگیری نماید.
بسیاری از اتفاقات اقتصادی رخ داده در ایران با زبان اقتصاد قابل تشریح نیست در نتیجه چاشنی این تصمیمات لازم است سیاست و حقوق بین الملل باشد .فراموش نکنیم که بسیاری از کشورها به اقتصادشان باج می دهند در حالی که اقتصاد ایران تا کنون زیر سایه سیاست روزگار گذرانده است ،به این ترتیب باید با نگاه سیاستمدارانه و حقوقی تصمیماتی گرفت که بهترین دستاورد را برای اقتصاد داشته باشد اما در این میان اصل موضوع بهبود وضعیت اقتصادی ایران خواهد بود.