سرنگونی پهپاد امریکایی نشان داد که ایران یکی از قوی‌ترین کشورهای خاورمیانه است و شاید یکی از دلایل خروج امریکا از برجام به همین دلیل بوده چرا که قطعا ایران دارای توانمندی‌هایی بسیاری است که تاکنون توانسته است در برابر فشار های آمریکا،اروپا و سازمان ملل متحد در طول یکسال گذشته مقاومت کند اما جای یک سوال وجود دارد و آن اینکه به چه دلیل اقتصاد ایران بسیار شکننده است و اقتصاد ایران نتوانسته است همانند قدرت نظامی آن بروز و قوی باشد؟
اشکال کار در کجاست در وزارای انتخابی یا نبود سواد کافی در علم اقتصاد؟
آیا نمی بایست از از سیاست گذار اقتصادی کشور این سوال را پرسید ؟
آیا سیاست گذار اقتصادی نمی داند که مسایلی همچون رانت ارز ترجیحی، یارانه های پنهان در خصوص انرژی ،واردات ارزان کالاهای اساسی و بدنبال آن نابود کردن تولید داخلی، رکود و تورم، کسری شدید بودجه و نبود تعادل در مصرف و سرمایه گذاری همگی باعث شده است که اقتصاد ایران دیگر تاب و توان چهل سال گذشته را ندارد و واقعا به چه دلیل یک عزم جدی در جهت اصلاح اقتصاد ایران صورت نمی گیرد ؟
آیا باز هم دستان پلید آمریکا و اسراییل در میان است که اقتصاد ایران در طول این سالها نتوانسته است به معنای واقعی اقتصاد مقاومتی در برابر تحریمها را تجربه نماید؟
به چه دلیل اقتصاد ایران بسمت اقتصاد تک محصولی و اسراف واتلاف در منابع هدایت شده است و هیچ یک از اقتصاددانان تاکنون نتوانسته اند یک نظریه اقتصادی بر پایه ساختارهای اصلی اقتصاد کشور برنامه ریزی نمایند و تنها با عوض شدن دولت مدلهای مختلف نظریات اقتصادی از کشورهای دیگر کپی و در ایران اجرا میشود؟
واقعا مردم ایران به چه دلیل در طول این سالها طعمه بسته های اجرایی احمدی نژادی ها و خاتمی ها و رفسنجانی ها و موسوی ها بوده اند و در نهایت هیچ خروجی مثبتی را نیز تجربه نکرده اند بجز از بین رفتن سرمایه انسانی و مادی خود و از بین رفتن ارزش پول ملی!
سخن آخر اینکه وجود فضای بدبینی و عدم اعتماد بین سیاست گزاران و کارشناسان اقتصادی و خلا فرهنگ توسعه در میان مدیران اصلی کشور، قاچاق کالا، اقتصاد نفتی، رانت و فساد از مصادیق اصلی چرخه های معیوب اقتصاد ایران است که باعث فلج شدن سیاستگزاری اقتصادی در مرحله تصمیم سازی تا اجرا در ایران شده است و تنها راه حل آن این است که با تدوین یک نظریه جدید اقتصادی و امید بستن به توان داخلی در جهت شکوفایی کشور همت گمارد.