رئیس کل بانک مرکزی اعلام کرد : 150 شرکت و شخص حقیقی با چهار میلیارد دلار صادرات حتی یک دلار هم به کشور بر نگردانده اند که اسامی این شرکت ها و اشخاص حقیقی در اختیار قوه ی قضائیه قرار گرفته و پرونده های آن ها در دستگاه قضا در حال بررسی است .
پیرو این خبر ، سرپرست سازمان توسعه ی تجارت در گفتگو با خبر گزاری فارس گفت : احتمال (!) می دهم که این افراد جزو صادر کنندگان بی سابقه (!) بوده باشند که به تعهد ارزی خود عمل نکرده اند .
وی در ادامه ابراز داشت : در سال گذشته 6447 صادر کننده ، اقدام به 4/5 میلیارد دلار صادرت کردند که این صادر کنندگان پیش ازاین هیچ گونه سابقه ی صادراتی نداشته اند و 7/4 میلیارد دلار ارز حاصل از صادرات این افراد به کشور باز نگشته است .
وبالاخره روزنامه ایران ارگان رسمی دولت نوشت : از سال 1397 تا پایان فروردین ماه 1398 معادل 7372 صادر کننده به مجموع صادر کنندگان اضافه شده است . در حالیکه از سال گذشته روند صادرات کشور نزولی بوده است .
این اخبار هولناک به ما چه پیغامی می دهند ؛ خیلی ساده : با هزار زحمت کالائی تولید می شود یا از منابعی استخراج می شود که ارزش صادراتی پیدا کرده است و صادر شده است ؛ انتظار این است ما بازاء آن ارز ویا کالا وارد شود ولی چنین اتفاقی نیافتاده است ؛ به عبارت دیگر ارزی از مملکت خارج شده به امید صادرات واقعی ولی شوربختانه باز گشتی در کارش نیست .
در بررسی این پدیده جا داشت در بدو امر تمامی احتمالات و پیش آمدها ممکن در این فضای مضیقه ی هایل حاد ارزی بررسی می شد تا این ماجرا پیش نمی آ مد . پر واضح است که ریز ودرشت مقامات ونهادهای تصمیم گیرنده در این پروژه ، خاطی به حساب می آیند . خطای آن ها فاحش وغیر قابل قبول است وچه بهتر که قبل از آن که 150 نفر مورد ادعای رئیس کل بانک مرکزی به دستگاه قضاء معرفی می شدند آنان شناسائی ،محاکمه وبه پیشگاه مردم معرفی می شدند .
سئوال این جاست که بر اساس چه شناختی به 7372صادر کننده که مسبوق به نه تنها سابقه بلکه حسن سابقه نبوده اند مجوز داده شده است که 7/4 میلیارد دلار ارز به اصطلاح حاصل از صادراتشان باز نگردد ؟
این چه برنامه ریزی است که بیش از 83در صد خطا دارد ؟؟؟
اگر این مملکت این قدر از حضور کارشناسان مجرب و کار کشته محروم است ، راه حل خیلی ساده است از خارج استخدام کنیم ؛ مساله ی صادرات که از مساله ی فوتبال کمتر نیست !
حضرات خیلی ادعای شان می شود ؛ خب ؛ پنهانی وارد کنند ! آیا زیان در خفا کارشناس اهل فن و متبحر خارجی استخدام کردن از فاجعه ی ملی ای که هم اکنون رخ داده است کمتر نیست ؟
اگر رئیس شعبه ی بانکی ، شبانه درب های بانک و صندوق ها را باز نگه دارد و دوربین ها را از کار بیاندازد و نگهبانی برای حفاظت از شعبه اش بر نگمارد وفردا یش شعبه را جارو شده ببیند ؛ بینی و بین الله ؛ جزای او بیشتر است یا سارق ! او اول باید در ملا عام محکمه شود یا سارق !
دولتمردان که برای تامین ارز له له می زنند ، این سوی کار را ندیده اند که حاضر به یراقانی هم هستند که از خطاهای ماهوی و نه حتی محاسباتی آن ها قریب 90 در صد بیشتر منفعت نصیب خود می کنند.
حالا دولتمردان خطا پوش ما (!) بروند به دستگاه قضاء عریضه های بلند بالای شکوائیه بنویسند و دنبال ارزی که دود شده وبه اسمان رفته بدوند ! آیا برای ملت نانی در این تنور پیدا می شود ودردی از دردهای بی شمارشان درمان می شود ؟ دستگاه قضائی که میلیون ها پرونده درنوبت رسیدگی دارد و صدها هزار اسیر پشت میله های زندان که از تامین احتیاجات روز مره ی شان در تنکنا است !
گویا کرسی های دولتمردان آنان را از آموزه های اجدادمان که می نوشتند"ای سلیم آب زسر چشمه ببند که چو پر شد نتوان بستن جوی " :خیلی خیلی دور کرده است !!!