چهل سالگی یک سن کامل برای بروز جوهره وذات هر شخص وهرموضوعی درعالم واقع، میتواند باشد. در موضوع انقلاب، رهبری نظام پس از سیر چهل ساله ی آن در گام اول ، گام دوم را اینگونه تبیین می نمایند که درآن پایبندی کامل به ارزشها و مولفه های فاخر بایستی رویکرد اصلی باشد بنابراین چاره ای نیست که در این مرحله از هرآنچه مارا از این ارزشها دور می کند وآنها را بعنوان ضدارزشها ، رذایل و آفتهای رسیدن به هدف متعالی در تمامی ابعاد شامل اجتماعی، فرهنگی ،سیاسی و اقتصادی می شناسیم، دوری بجوئیم!
البته هربعدی را نظیر بعداقتصادی که محور بحث ما می باشد در نظر بگیریم سایر ابعاد نیز به تبع تحت تاثیرآن قرار می گیرند.
اگر بنا را براین بگذاریم که در مبحث اقتصادی چگونه درآغاز راه در گام دوم حرکت کنیم لازمه ی کار دراین است که آسیبها و علل ومسببین بوجود آورنده ی این آفتها وآسیبها راشناسائی کرده و از همراهی با آنها معذور باشیم!
گام دوم انقاب در سال اولش با نامگذاری توسط رهبری بنام" رونق تولید" به معنای " بی رونق کردن وبی اعتبار کردن هرآنچه مانع رونق تولید می باشد" هم هست! کلید واژه ی پیش درآمدی آنهم را بایستی این جمله ی رهبری دانست که :
"بانک غلط می کند که بنگاهداری کند"
قطعا این غلط و خبطهای دیگر بانک که هریک ازآنها به تنهایی برای به در کردن اقتصاد از مسیر سالمش کافی است که جامعه را برای همراهی با این سیستم قانع به تبری جستن از آن کند، بایستی احصاء شوند
احصاء نمودن این فجایع خود به مثابه ی برطبل رسوائی کوبیدن سیستمی است که رندانه در زیر لوای این نظام اسلامی خودرا به ناحق جای داده است و قطعا دراینجا وظیفه ی دانایان است که این دانایی را جهت رهایی جامعه از بند آن به همگان منتقل نمایند!
بنابراین به جا وبه حق خواهد بود که جهت تنویر افکار همگان گفته شود که:
بانک غلط می کند که:
با خلق نقدینگی و بی ارزش کردن پول ملی کشور، تورمی برجامعه تحمیل کند که روز به روز سفره مردم را تهی ترازقبل بکند!
بانک غلط می کند که:
با دراختیار گذاشتن 85%منابع بصورت رانتی ارزان قیمت دراختیار تنها 130 نفر از یک کشور هشتاد وچند میلیونی در یک سیستم عریض وطویل برپایه ربا وظلم بنا نهاده شده خود را منادی حمایت ازعدالت در توزیع این منابع قراردهد! والنهایه برای پرشدن جیب سهامداران وجبران این رانتها ، بدهیهای متورم شده ای را براساس انگاشتن سودهای موهومی درترازنامه های بانکی برای بیچاره کردن تسهیلات گیرندگان متصور شود
بانک غلط می کند که:
خود را حامی تولید قرار دهد! درحالیکه تولید خاصه در فعالیتهای خرد ومتوسط هیچگاه بانک را برمدار تبعیت از قانون و شرع ندیده است !چه اگر به قول ظریفی از بیکران قوانین حمایتی تنها یکی مانند قانون منطقی کردن نرخ سود توسط بانک اجرا میشد ما را بس بود که اقتصاد را درمسیر سالم ونشاط وپویایی ببینیم!
بانک غلط می کند که:
در یک سال_97_ مصوبه ای را که به شکل قانون درآمده وحاصلش مبرا شدن این سیستم از بخشی از ربای قرضی و بصوزت کامل از ربای جاهلیست، اجرا نمیکند ودر سال بعد_98_ به ناحق در تلاش برای متقاعد کردن ابواب نظارتی برمی آید که اینجا نبایستی بخشش وحاتم بخشی در حق بدهکاران بدحساب از جیب بیت المال صورت گیرد! واین مصوبه را در مرحله تائید صرفا با توجیهات واهی ، بلاتکلیف میکند در حالیکه در این مصوبه نه بخششی قراراست صورت گیرد!نه قراراست بدحسابی از قانون سوء استفاده کند! بلکه با آن قرار براین است که بانک به قانون تمکین کند! اما بگونه ایکه قانون را به نفع خود مصادره به مطلوب میکند آنرا دور زده و دیگران را مقصر و بدحساب معرفی می کند چه اینکه بدحساب خود بانک است !
حال تصوراینکه این سیستم با این همه خبط و مغلطه کاری در گام دوم نیز بخواهد برهمین منوال خون مردم را درشیشه کند و همراه شود بسیار آزاردهنده و رنجش آور خواهد بود ازاینروست که می گوئیم سیستم بانکی با این رویه ها و وجنات غیر موجه شایستگی و لیاقت همراهی انقلاب را درگام دوم ندارد وشایسته آن است که این غبار ولجن اندود شده برچهره مبارک نظام زدوده شود که شایستگی نظام دراینگونه زدایش هاست!