دولت های نهم ، دهم ، یازدهم و دوازدهم یکی پس از دیگری با وعده های شیرین بسیار آمدند و رفتند ودر حال رفتن هستند ولی مشکلات اساسی اقتصاد سیاسی همچون کوه احد پابرجا واستوار باقی مانده اند جای خود مضاعف هم شده اند وبه ریش ما مردم لبخندی هم تحویل می دهند !
دولت های برشمرده در بهترین حالت توانسته اند صرفاً 25درصد از سیاهه ی برنامه های عریض و طویل شان را اجرائی کنند ؛ وبه جرات میتوان گفت در سه زمینه که گلوگاه اقتصاد کشورمان محسوب می شود یعنی : سرمایه گذاری، اشتغال و کنترل تورم ناکام بوده اند .
در جهت هرکدام از سه مورد برشمرده اگر هم گامی به پیش برداشته اند عاقبت الامر با چند گام پس روی روبرو شده اند ... ودرنهایت بازنده ی این سناریوهای تکراری رای دهندگانی بوده اند که چه بسا با شور وشوق و امیدواری وارد صحنه ی انتخابات شده بودند .
آنچه در این مدت طولانی از ایشان به وضوح دیده شد بازی کردن بامنابع بانک ها ، افزایش نقدینگی و چه بسا بدتر ازهمه انتشار پول بدون پشتوانه بود که همگی منجر به فزونی گرفتن فساد شده است .
در علم اقتصاد کسری بودجه تا مرز4 درصد محصول ناخالص داخلی و تورم تا مرز 3درصد وبه میزان خیلی کم رشد نقدینگی قابل قبول است ولی از آن بیشتر به طور تصاعدی اوضاع خطرناک می شود و مستقیماً به زندگی حقوق بگیران و دهک های آسیب پذیر جامعه لطمات جبران ناپذیری می زند .
دیگر این را"همه می دانند !" که سیاست گذاری هائی همچون مسکن مهر (!)، پرداخت یارانه ی 45 هزار تومانی (!) به هر نفروشاید بدتر از آن ها که نا پیدا می نماید از قبیل این دستور العمل که در دولت نهم و دهم رسماً به وزارت خانه ها ابلاغ گردید که استفاده ی بودجه های عمرانی در 6 ماهه ی اول هرسال جایزه ای معادل آن برای 6 ماهه ی بعد دربر خواهد داشت ؛ بدون در نظر گرفتن منابع تامین کننده ی آن ولخرجی ها؛ که منجر به بر آوردن بدهکاری های سنگین وزارت خانه های نفت ، نیرو ومسکن گردید و همچنان طلبکارانی چون برخی دستگاه های اجرائی ، بانک ها ، پیمانکاران ، ومردم رادر صف انتظار وصول مطالبات خود پابر جا نگه داشته است ؛ به بار آورده است را بتوان مطرح کرد .
جالب است یاد آوری گردد قبل از اتخاذ این تصمیمات خلق الساعه وبدون پشتوانه ی علمی ،چه بسیار کارشناسان و اهالی فنی که به غایت اشتباه بودن آن ها را اعلام نموده بودند و حتی بودند مدیران برجسته ای هم که به خاطر بی توجهی به توضیحاتشان از سمت خود استعفاء دادند .
سئوال این جاست که تجربه نشان داد که رئوسا هرگز عبرت نمی گیرند و راه های اشتباه همدیگر را کم وبیش یکسانپی می گیرند ؛ ولی آیا ما مردم چه ؟ ... از انتخابات خود راضی هستیم ؟
آیا بهتر نیست از حضرات بخواهیم در برنامه های انتخاباتی خود بالا غیرتاً صرفاً دوسه موضوع را در نظر داشته باشند ودر مدت ریاست جمهوری شان همان دوسه موضوع موعود را جامه ی عمل بپوشانند که از جمله معضلات سه گانه ی بر شمرده باشند و واقع بینانه نه از زاویه تبلیغات و آوازه گرائی و جدال های رقابتی ، به موضوعی که با زندگی تک تک ما وابسته است بپردازند تا با سایر بررسی ها اقدام مقتضی صورت پذیرد !