از آغاز حمله نظامی روسیه، اوکراین برای دفع تهاجم نیروهای روسی از کشورهای غربی کمک نظامی دریافت کرده است. با این حال، سلاح های دریافتی هنوز بسیار کمتر از آن چیزی است که اعلام شده بود. بنا بر این تا به امروز نیروهای مسلح اوکراین کمی بیش از نیمی از تعداد تانک های درخواستی (که حدود ۲۷۰ مورد از انها واحد منسوخ شوروی) و یک سوم هویتزرهای ۱۵۵ ملی متری از هزار و تنها ۵۰ ام ال ار اس دریافت کرده اند.
در مجموع به گفته "گانا مالیار" معاون وزارت دفاع اوکراین& کشورهای غربی تنها ۱۰ درصد از سلاح های وعده داده شده را به اوکراین تحویل داده اند و این حجم، به وضوح برای دستیابی به برابری نظامی با روسیه کافی نیست. در همان زمان، درگیری بین روسیه و غرب مشکلاتی را در ارتش کشورهای اروپایی آشکار کرد: بسیاری ناگهان متوجه شدند که آنها ذخایر نظامی کافی برای مقابله با چالش های مدرن را ندارند.
از زمان پایان جنگ سرد، کشورهای اتحادیه اروپا به طور سیستماتیک هزینه های نظامی و دفاعی خود را کاهش داده اند. به عنوان مثال، اگر تا سال ۱۹۹۰ تعداد بوندسوهر آلمان به حدود ۴۰۰ هزار نفر رسید و هزینه های بودجه از ۳ درصد تولید ناخالص داخلی فراتر رفت، امروز این ارقام دو برابر کمتر است و کاهش بودجه برای خرید تسلیحات و تجهیزات در نهایت منجر به کاهش پتانسیل نظامی آلمان شد. بر اساس گزارش وزارت دفاع آلمان، تنها ۷۰ درصد هواپیماهای جنگی و ۴۰ درصد بالگردهای نیروی هوایی آلمان در حالت آماده باش بودند. اگرچه در ماه آوریل، برلین تحویل سلاح های سنگین را اعلام کرد، اما رهبری آلمان ناگهان متوجه شد که آنها مهمات تانک های خود را ندارند و اکنون مجبور شدند فوراً آنها را از متحدان ناتو جستجو کنند. به هر حال، کاهش ذخایر تسلیحات در اروپا در نتیجه حمایت اوکراین، توسط جوزپ بورل، رئیس سرویس خارجی اتحادیه اروپا نیز مورد توجه قرار گرفت. بنابراین، بحران ژئوپلیتیک اطراف اوکراین، نخبگان بسیاری از کشورهای اروپایی را متقاعد کرد که زمان آن فرا رسیده است که در نگرش خود نسبت به نیروهای مسلح خود تجدید نظر کنند. به این ترتیب، اولاف شولز، رهبر آلمان، قول داد با اختصاص ۱۰۰ میلیارد یورو اضافی برای این اهداف، توان دفاعی این کشور را تقویت کند. دولت قصد دارد این پول را صرف تجهیزات نظامی و تجهیزات جدید ارتش کند اخیراً، مجلس لهستان به لایحه ای رای داد که بر اساس آن تعداد نیروهای مسلح تقریباً سه برابر شود، از ۱۱۰،۰۰۰ به ۳۰۰،۰۰۰ نفر، و بودجه برای ارتش از ۲٪ فعلی به ۳٪ از تولید ناخالص داخلی از سال آینده افزایش یابد. علاوه بر این، برلین به ورشو و پراگ قول داد که آخرین تجهیزات خود را در ازای تسلیحات شوروی که به کیف عرضه کرده بودند به آنها بفروشد و در اجلاس مارس در ورسای، رهبران اروپایی توافق کردند که هزینه های دفاعی را به منظور "تقویت حاکمیت اروپا" افزایش دهند.
در پیکربندی سیاسی تغییر یافته، صنعت نظامی آمریکا و اروپا آشکارا سود زیادی خواهد برد، به ویژه در بازار تسلیحات در اروپای شرقی، با شعار تقویت جناح شرقی، اسلحه سازان به روند تجهیز مجدد ارتش های اروپایی خواهند پیوست. الکساندر یرماکوف، کارشناس صنایع نظامی می گوید: شرکت‌های آمریکایی احتمالاً سعی خواهند کرد توزیع مجدد بازار تسلیحات در جنوب و جنوب شرق آسیا را ترتیب دهند، جایی که مواضع شرکت‌های نظامی روسی به طور سنتی قوی است، با وعده‌ها، تهدیدها و متقاعدسازی‌ها، به منظور تضعیف مالی آنها. RIAC می گوید: آنها فقط از دریافت سلاح های جدید با قیمت های ترجیحی خوشحال خواهند شد. به هر طریقی، درگیری در اوکراین، با وجود بحران در اقتصاد جهانی، به طور طبیعی بر رشد ارزش شرکت‌های نظامی تأثیر می‌گذارد. طبق گزارش Tradingview.com، سرمایه ۱۸ شرکت بزرگ اسلحه سازی در کشورهای ناتو ۵۰ میلیارد دلار افزایش یافته است. و ظاهراً این پایان کار نیست...