آسیانیوز ایران؛ سرویس ورزشی:
الریان قطر در هفت بازی مرحله گروهی
لیگ نخبگان آسیا دو برد، دو مساوی و سه شکست داشت ولی با این وجود صعودش را به دور
یک‌هشتم نهایی قطعی نکرده بود که نتایج شب گذشته و عدم برتری دو تیم پرسپولیس و
الغرافه موجب شد تا آنها بدون انجام بازی بالا بروند و خیال‌شان راحت شود، اما با
این وجود آنها به دنبال پیروزی در جدال امشب با استقلال بودند تا به‌خاطر شکست
الوصل در بازی همزمان، به رتبه پنجم صعود کنند و قرعه راحت‌تر در دور یک‌هشتم
نهایی (السد) داشته باشند و با غول‌های سعودی روبه‌رو نشوند، اما انگیزه بالای
شاگردان سهراب بختیاری‌زاده کاری کرد تا آنها دست به کار بزرگی بزنند و در نیمه
دوم دو بار دروازه الریان را توسط محمدرضا آزادی و علیرضا کوشکی باز کنند و با این
برد، به رتبه ششم جدول مرحله گروهی لیگ نخبگان برسند و حریف النصر عربستان در دور
یک‌هشتم نهایی آسیا شوند. وقتی امشب استقلال با دو گل الریان را شکست داده و در
شرایطی که می‌توانست گل‌های بیشتری هم به ثمر برساند به لطف دومین پیروزی مقابل
دومین تیم قطری به رده ششم جدول صعود کرد، پرسپولیسی‌ها بیش از هر زمان دیگری بابت
کوتاهی‌های هشت بازی مقدماتی که فقط یک پیروزی مقابل تیم ضعیف الشرطه برایشان به
ارمغان آورد، افسوس خوردند. پرسپولیس همین الریان را در دوحه شکست نداد و با
الغرافه و پاختاکور به تساوی رسید و از السد شکست خورد. این چهار مسابقه کلید
ناکامی پرسپولیس در این تورنمنت است که اگر بدشانسی نمی‌آورد الاهلی عربستان تیم
دوم لیگ نخبگان را شکست داده بود و حتی دیروز باوجود بازی نه چندان خوبش در ثانیه‌های
آخر از پس النصر بدون رونالدو و دوران برمی‌آمد.
شش امتیاز از خوان کارلوس گاریدو و
یک امتیاز از اسماعیل کارتال. تفاضل گل منفی یک از گاریدو و تفاضل منفی سه از
اسماعیل کارتال. شش بازی با گاریدو و دو مسابقه با کارتال. یک پیروزی و سه مساوی و
دو باخت با گاریدو و یک شکست و یک تساوی با کارتال. اینها اعداد کلیدی حذف
پرسپولیس از آسیا هستند درحالی که تنها یک امتیاز یا دو گل خورده کمتر آنها را
راهی دور پلی آف لیگ نخبگان آسیا می کرد.
برای قهرمان لیگ ایران غم شکست سنگین‌تر
از حالت عادی است چرا که حالا استقلال بالاتر از آنها خود را به دور بعد رسانده و
کری‌ها، آغاز شده است. آنها خود را تیمی شایسته‌تر در سطح آسیا ارزیابی می‌کنند و
دو ستاره قبلیشان را به رخ می‌کشند، آن هم در شرایطی که آبی‌ها یک فصل سیاه را پشت
سر گذاشته و نیمکتشان برای بار چهارم دچار تغییر شده است و تازه در این بازی حساس
نه مصدوم شامل بازیکنان اصلی و کلیدی روی دست سرمربیشان بود. استقلال همین امشب هم
دو بازیکن دیگر را از دست داد تا تعداد مصدومان و محرومانش به اندازه یک تیم کامل
فوتبال باشد اما هرچه دقایق بازی خارج از خانه مقابل الریان جلو می‌رفت آنها
امیدوارتر و پرسپولیسی‌ها ناامیدتر می‌شدند. پشتوانه هفت امتیازی آنها و تفاضل گل
منفیشان برای صعود کافی نبود و وقتی علیرضا کوشکی در شلوغی مقابل دروازه گل دوم را
وارد دروازه الریان کرد، دیگر کار برای پرسپولیسی‌ها به پایان رسیده بود. آنها حتی
به وقت اضافه یازده دقیقه‌ای گل مراد، داور تاجیک این مسابقه امیدوار بودند اما
این هم اتفاق نیفتاد تا استقلال صعودی تاریخی را تجربه کند. بردی شیرین و خوش آیند
در پایان یک شش ماهه فاجعه بار که روحیه را از بازیکنان این تیم گرفته بود.
پرسپولیس هفته گذشته هم از جام حذفی
کنار رفته و از حالا تا پایان رقابت‌های لیگ تنها یازده مسابقه در پیش دارد. این
درحالی است که سایر رقبا حداقل در دو جام رقابت می‌کنند و البته استقلال در سه جام
حضور دارد که شامل لیگ، حذفی و نخبگان است. سپاهان در حذفی و لیگ و تراکتور در لیگ
قهرمانان و لیگ حاضرند و طبعا برای پرسپولیس و سرمربی جدید این آخرین فرصت برای
مبارزه و بازگشت به چیزی است که آنها شعارش را می‌دهند اینکه "در پرسپولیس
امید آخرین چیزی است که می‌میرد." آن ها با خوان کارلوس گاریدو، کریم باقری و
حالا اسماعیل کارتال چهار امتیاز از صدرنشین مسابقات (تراکتور) عقب هستند و اگرچه
مسابقات حساسی مثل دربی و بازی مقابل سپاهان را در پیش دارند اما قرعه به صعود
آنهاست و دیگر بهانه‌ای برای ناکامی ندارند. اگرچه فعلا حال و هوا در پرسپولیس حال
و هوای محاکمه و ناراحتی است، لوتار ماتئوس، کاپیتان سابق تیم ملی آلمان و بایرن،
جمله جالبی در توصیف این لحظه مشابه دارد، او می‌گوید قهرمان شدن در باشگاهی مثل
بایرن طبیعی است ولی وقتی جام نمی‌آورید همه چیز درهم می‌ریزد. آشفتگی؟ طبیعی است.
پرسپولیس بارها در این سال‌ها در این موقعیت قرار گرفته و بار اولش هم نیست. آنها
باید مثل دو سال قبل‌تر دست روی زانو گذاشته و بایستند اگرچه حالا کار سخت‌تری
نسبت به گذشته دارند.
صعود شگفت‌انگیز
اوسمار در لیگ نخبگان آسیا
اوسمار ویرا که پس
از قهرمان کردن پرسپولیس در لیگ برتر تصمیم به جدایی گرفت و راهی بوریرام تایلند
شد و تیمش هم در حال حاضر صدرنشین لیگ یک این کشور است، امروز اتفاق بزرگی را برای
باشگاه خود رقم زد و توانستند به مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ نخبگان راه پیدا کنند. بوریرام
که در این فصل هدایت آن را سرمربی سابق پرسپولیس برعهده دارد، از ساعت 13:30 امروز
(به وقت ایران) در استادیوم اختصاصی باشگاه گوانگژو کره جنوبی، به مصاف این تیم
رده چهارمی در منطقه شرق لیگ نخبگان آسیا رفت که کسب یک امتیاز هم منجر به صعودشان
می‌شد. این سرمربی برزیلی که 6 روز قبل پیروزی مهم و ارزشمندی در بازی خانگی مقابل
اولسان هیوندای کره جنوبی به دست آورده بود، امروز هم نیمه اول فوق‌العاده برابر
گوانگژو داشت و توانست با دو گل در خانه حریفش پیش بیفتد.با وجود اینکه شاگردان
اوسمار نیمه نخست را به بهترین شکل تمام کردند و به برتری دو بر صفر رسیدند، اما
در فاصله کوتاهی (دقایق 68 و 74) دو گل خوردند تا بازی به تساوی کشیده شود و با
استرس بیشتری لحظات پایانی را دنبال کنند. شاگردان اوسمار که حتی در صورت شکست هم
احتمال صعود از دور گروهی لیگ نخبگان آسیا را داشتند، می‌توانستند با تساوی در
استادیوم گوانگژو خیال خودشان را بدون توجه به نتایج سایر بازی‌ها قطعی کنند که در
لحظات پایانی یک امتیازشان را حفظ کردند.بوریرام تایلند با تساوی دو بر دو مقابل
گوانگژو 12 امتیازی شد تا موقتا به رتبه پنجم جدول مرحله گروهی لیگ نخبگان آسیا در
منطقه شرق صعود کند، اما به‌طور قطعی با این جایگاه به دور حذفی نمی‌رسد و مطمئنا
در یکی از رده‌های ششم یا هفتم قرار می‌گیرد و حریفش یکی از تیم‌های ژاپنی
(کاوازاکی فرونتال، یوکوهاما مارینوس یا ویسل کوبه) خواهد بود.
علی پروین در ورطه ناکامی احتمالی
پرسپولیس
حتی اگر نادرست اما کار تمام شده است، فوتبال قهرمان‌های جدیدی
می‌خواهد و گذشتگان را در دور دست رها می‌کند. تازه سوت پایان بازی پرسپولیس -
النصر دمیده شده بود که کانال تلگرامی باشگاه، عبور امید عالیشاه از علی پروین و
رکوردشکنی وینگر پرسپولیسی‌ها بعنوان بازیکنی با بیشترین سابقه بازی در پرسپولیس
منتشر کرد. در واقع علی پروین، خلعت سرخرنگ تاریخی خود با یقه پشمینه را روی دوش
کاپیتان امروز پرسپولیس می‌انداخت، بی‌آنکه کسی بگوید این رکورد (279 بازی) برای
پروین در 16 سال و برای عالیشاه در ده سال به ثبت رسیده، در سال‌هایی که مابین آن
فوتبال به صورت کامل تعطیل بود یا یک تیم در یک فصل ده پانزده بازی انجام می‌داد.
پروینی که در 16 سال حضور در پرسپولیس تنها 9 بار تعویض شد و یک روز جمعه، در پی
شکست تیمش مقابل دارایی مقابل صدهزار نفر تصمیم گرفت دیگر به‌عنوان بازیکن به زمین
نرود، درحالیکه یک هفته پیش‌تر در بازی مقابل هما با یک کاشته تماشایی و یک ضربه
سر یکی از ستارگان تیمش در بازی مقابل تیم مدعی هما بود.
شروع مربیگری علی پروین در پرسپولیس
مربوط به زمانی بود که هنوز استوک‌هایش را از گل و خاک می‌تکاند و قبل از هر بازی
پیراهن آستین کوتاه آرسنالی قرمزها را بر تن می‌کرد تا جلوتر از بازیکنان به زمین
برود. دوره‌ای که فوتبال مدام تعطیل می‌شد یا تیم پروین به بهانه عجیبی مثل مشمول
بودن یک بازیکن نیمکت‌نشین، با چند شکست انضباطی از رسیدن به مرحله بعدی محروم می‌شد
چون مدیران فوتبال تهران از تکرار بازی استقلال - پرسپولیس و احتمال هجوم 120 هزار
تماشاچی به ورزشگاه آزادی در هراس بودند. اما او در 40 سالگی و برای قهرمان کردن
پرسپولیس در رقابت‌های باشگاهی تهران در سال 65، پس از چند دوره ناکامی بازی را
رها کرد تا کنار محمود خوردبین نسل تازه‌ای در پرسپولیس بسازد و پنج سال تمام جام‌ها
را درو کند. او در دوره‌ای از دهه 60 به
چنان محبوبیتی رسیده بود که سنگینی نامش به پرسپولیس هم تنه می‌زد، تا آنجا که
برکناری ناگهانی‌اش توسط بنیاد (مالک پرسپولیس) سکوهای آزادی را آشفته کرد و شکستی
مفتضحانه و تاریخی در بنگلادش را رقم زد تا با سلام و صلوات به تیمش برگردد و در
پایان فصل سومین قهرمانی متوالی را جشن بگیرد. او پس از آن دیگر مرد اول فوتبال
ایران بود تا جایی‌که انتخابش بعنوان سرمربی تیم ملی در حالیکه همچنان هدایت سرخ‌ها
را در دست داشت، هیچ واکنش منفی عجیبی برنیانگیخت و تنها حذف ایران از مقدماتی جام
جهانی 1994 آمریکا در دوحه بود که پایان دوران ملی پروین را رقم زد، حذفی ناگهانی
و شدید که دیگر کسی پروین را حتی در یک زمین خاکی هم ندید، البته پیش از آنکه چهار
سال بعد این بار بعنوان سرمربی به پرسپولیس برگردد و از آزادی تا کارگران برایش
طاق نصرت ببندند.این شمه‌ای از پروین بودن در گذشته‌ایست که هواداران خشمگین
پرسپولیس از تساوی مقابل النصر و حذف احتمالی آن را به یاد نداشتند تا بعضی از
آنها در حمله به رضا درویش نام علی پروین را هم پیش بکشند. چهره‌ای که به عقیده
آنها با مشورت‌های غلط عامل این روزهای پرسپولیس بوده اگرچه پرسپولیس با مربی دو
میلیون دلاری و اسکواد قدرتمندش نمایشی ضعیف از خود ارائه کرده بود که بی‌شباهت به
بازی تاریخی مقابل نیسان در فینال جام درجام آسیا نبود که با باختی شوکه‌کننده
مقابل 100 هزار تماشاچی به پایان رسید و اولین موج انتقاد از پروین در رسانه‌ها را
در سال 1372 به وجود آورد. مسابقه‌ای که پرسپولیس با ستاره‌های جدیدش موفق به
گلزنی مقابل حریف ژاپنی نشد و چهره‌ای سردرگم و به بن بست رسیده را از خود به
نمایش گذاشت، درحالیکه بازیکنان جدید هنوز در تیم جا نیفتاده بودند و غیبت
ستارگانی مثل پیوس و محمدخانی و محرمی پر نشد.
با گذشت سه دهه، پرسپولیس در همان
موقعیت و در یک بازی بزرگ، یک تیم بدون راه‌حل به‌نظر می‌آمد. البته شوت سعید مهری
می‌توانست همه‌چیز را عوض کند اما ضربه دیدنی او با اختلافی ناچیز به اوت رفت تا
هواداران علیه رضا درویش دم بگیرند و سپس دامنه انتقادها به علی پروین برسد. مرد
اول تاریخ باشگاه که رفاقتی دیرینه با رضا درویش دارد اما نمی‌شود مسئولیت هیچ
نتیجه یا شکستی را متوجه او کرد. چه پرسپولیس به دور بعد صعود کند و چه نه، پروین
سمت رسمی خاصی در پرسپولیس نگرفته است و بنابراین حتی مشورت‌ها و اعمال نفودهایش
سنگینی خاصی در باشگاه ندارد (نباید داشته باشد).شکست‌ها و پیروزی‌ها بخشی
جداناپذیر از هر تیم باشگاهی هستند و تشخیص آنی و احساساتی هواداری چیزی نیست که
بشود بنایی روی آن ساخت، گرچه غبار و مه روزهای سختی مثل این بینایی ما را تحت
تاثیر قرار خواهد داد. پس، بجای آنکه شبی مثل دوشنبه را بدل به فرصتی برای حمله به
نقش موهوم او در یک ناکامی احتمالی کنیم، بهتر بود با یادآوری عدد 279 بازی تجلیلی
از دستاوردهای تاریخی پروین می‌کردیم. مردی که با همه اشتباهات می‌شود به آن جمله
مغرورانه‌اش اتکا کرد که: روی دست من نیاد!