آسیانیوز / یزد ؛ سرهنگ "مجید نعیم‌یاوری" معاون فرهنگی اجتماعی فرماندهی انتظامی استان یزددر ادامه آورده است : انگار بعضی از ما یادمان رفته است هر خبر یا گزارشی نوشته می‌شود، هدف این است: معنای مدنظرمان را هر چه سریع‌تر و راحت‌تر و ساده‌تر به مخاطب برسانیم.
هدف، نوشتنِ متنی شُسْتَه رُفْتَه است؛ نه متنی دیرفهم و دشوار؛ به نحوی که مخاطب، یک بار متن را بخواند و بفهمد و رد بشود؛ نه اینکه مکث کند؛ نه اینکه دچار ابهام شود؛ نه اینکه متوقف شود؛ نه اینکه مردد شود بین ردشدن یا برگشتن به عقب. هدف، انتقال معناست؛ نه پیچاندن آن. اولویت با انتقال مطلب است؛ نه دشوارگویی یا دشوارنویسی.
البته فرق است بین گفتن و نوشتن. «ما به همان سادگی که نفس می‌کشیم، با دیگران نیز سخن می‌گوییم؛ اما نوشتن به فارسی به این آسانی نیست». این را مرحوم استاد "ابوالحسن نجفی" در پیشگفتار کتاب «غلط ننویسیم» می‌گوید. بعد مثال‌هایی می‌آورد که آدم به شک می‌افتد کدام این‌ها درست است: آیا «آذوقه» درست است یا «آزوقه»؟ «بوالهوس» یا «بلهوس»؟ «خواروبار» یا «خواربار»؟ «طوفان» یا «توفان»؟ «لشکر» یا «لشگر»؟ «انزجار» یا «انضجار»؟ «بنیانگذار» یا «بنیانگزار»؟ رئیسم دچار «غیظ» شده است یا «غیض»؟ و... .
این‌ها که تازه خوب است، مشکل از جایی شروع می‌شود که به جای ساده‌نویسی، پیچیده بنویسیم. جمله‌ها و عبارت‌ها و واژه‌هایی ناآشنا و نامأنوس. جمله‌های طولانی. قیدهای باتلاق‌ساز.
وجود غلط‌های املایی هم در متن، قصه پرغصه‌ای است که گاه به آن توجه نمی‌کنیم. بزرگترین اشتباه برای هر نویسنده، غلط املایی در متن است. نمی‌شود توجیه‌اش کرد. قشنگ توی چشم می‌آید.
ویرایش و درست نویسی مهارتی ضروری برای هر نویسنده است. به تصور برخی، ویرایش یعنی ریختن یک گونی نقطه و ویرگول و نقطه‌ویرگول در متن؛ البته این فقط می‌شود ویرایش صوری متن، آن هم به همراه رعایت فاصله و نیم‌فاصله. ویرایش زبانی، خود داستانی دیگر است: از دقت‌ورزی معنایی گرفته تا کلیشه و گرته‌برداری و تبدیل واژه ناآشنا به آشنا و حشوزدایی و کژتابی و... .
برای یادگیری و تسلط در مهارت «ویرایش و درست‌نویسی» بر دو نکته اساسی تأکید شده است: آموزش درست و مطالعه مداوم. توجه به این دو نکته، بی برو برگرد کارساز است.
ان‌شاءالله در مجموعه نوشته‌های «لذت درست‌نوشتن و سریع‌نوشتن و ساده‌نوشتن»، نکته‌های مرتبط ارائه خواهد شد. برای شروع، سری به کتاب «غلط ننویسیم» می‌زنیم و بررسی مثال‌های پیش‌گفته در متن:
آذوقه یا آزوقه: آذوقه درست است
بوالهوس یا بلهوس: در متون کهن فارسی، این کلمه به هر دو صورت، یعنی به صورت بلهوس و بوالهوس، دیده شده اما غلبه با صورت نخست، بلهوس، است. امروزه نیز بهتر است این کلمه به صورت بلهوس نوشته شود.
خواروبار یا خواربار: املا و تلفظ صحیح این کلمه به صورت خواربار، بدونِ «واو عطف» است و نه به صورت خواروبار.
طوفان یا توفان: بعضی به گمان اینکه کلمه طوفان، اصلا فارسی است، آن را به صورت توفان می‌نویسند و حتی بعضی از فضلا توصیه کرده‌اند که توفان به کار رود. اما اصل این دو کلمه و معنای آن‌ها یکی نیست. طوفان کلمه عربی (ظاهرا از اصل یونانی) و به معنای «باد و باران بسیار شدید» است. ولی واژه فارسی توفان، صفت است و به معنای «غران، دمان» است و ربطی به «باد و باران بسیار شدید» ندارد.
لشکر یا لشگر: لشکر درست است
انزجار یا انضجار: انزجار درست است به معنای بیزاری و تنفر
بنیانگذار یا بنیانگزار: بنیانگذار درست است
غیظ یا غیض: غیظ درست است به معنای «خشم شدید». کظم غیظ به معنای فروخوردن خشم است.#
ادامه دارد... .
سید محمد جواد عرفانفر
لذت درست نوشتن/قسمت
اول ،
سرهنگ "مجید نعیم‌یاوری" معاون فرهنگی اجتماعی فرماندهی انتظامی استان یزد