به گزارش آسیانیوز؛ بنده از اوایل دهه ۷۰ که زنده‌یاد جمشیدی سردبیری روزنامه «ابرار اقتصادی» را به‌عهده داشت و سپس با انتشار روزنامه وزین «آسیا» در ۱۳۸۰، که خود مؤسس آن بود، به‌عنوان ستون‌نویس و سرمقاله‌نویس همراه زنده‌یاد دکتر چینی و جناب مسعود مهاجر با ایشان به‌طور مستمر و روزانه همکاری داشتم.
با وجودی که ایشان در نوجوانی و جوانی تمایلات مارکسسیتی داشت و زندان دوران پهلوی را تجربه کرد، اما به مصداق گفته ژرژ کلمانسو نخست‌وزیر اوایل قرن بیست فرانسه؛ «جوانی که سوسیالیست نباشد قلب ندارد و پیرمردی که سوسیالیست باشد مغز ندارد»، با یک چرخش در اندیشه که نقطه‌عطف اندیشه‌های سیاسی و اقتصادی او بود، به دموکراسی و اقتصاد آزاد گرایش یافت و پس از انقلاب از طریق مطبوعات و نوشتارها و برگزاری میزگردها و گفت‌وگوها با سیاستمداران، اقتصاددانان و جامعه‌شناسان و دیگر صاحب‌نظران به‌ویژه در بستر روزنامه آسیا به‌عنوان پر تیراژترین روزنامه اقتصادی وقت به روشنگری می‌پرداخت و مواضع انتقادی خود را منعکس می‌ساخت.
آسیا بارها توقیف شد و خود وی هم با اتهاماتی نظیر تبلیغ علیه نظام از طریق گفت‌وگو با رسانه‌های خارجی بازداشت گردید. پس از آزادی با وثیقه‌ای بسیار سنگین که در تاریخ روزنامه‌نگاری تا آن زمان بی‌سابقه بود، در پی تحقق آرمان‌های خود به‌طور خستگی‌ناپذیر به فعالیت ادامه داد. تأسیس روزنامه جدید آسیا با قطع منحصربفرد خود، ثمره تلاش این بزرگمرد عرصه ژورنالیسم اقتصادی ایران است. از دست دادن وی زود و نابهنگام بود. یادش گرامی باد.