به گزارش آسیانیوز؛ هفته نامه اکونومیست این هفته مساله مهاجرت به بریتانیا را مورد بررسی قرار داده است. از منظر این نشریه، ایده بریتانیا به عنوان یک کشور مهاجر ممکن است دور از ذهن به‌نظر برسد.
شهروندان آن پس از اینکه به آن‌ها قول داده شد جریان ورود مهاجران از اروپا شدیدا کنترل می‌شود، در سال ۲۰۱۶ به خروج از اتحادیه اروپا رای دادند. این هفته سیاستمداران در پارلمان بر سر لایحه‌ای که ارسال پناهجویان به رواندا را بدون شنیدن درخواست‌هایشان آسان‌تر می‌کند وارد بحث شدند.
این کشور به مهاجرانش نیز افتخار نمی‌کند، درحالی که مکان‌های دیگر دارای موزه‌های بزرگ مهاجران هستند؛ یکی از آن‌ها در بندر نیویورک قرار دارد و هر سال میلیون‌ها گردشگر را به خود جلب می‌کند. اما موزه کوچک مهاجران بریتانیا، در یک مرکز خرید در جنوب لندن میان یک فروشگاه تحفیف‌دار و کفش فروشی قرار دارد.
با اینحال، بریتانیا امروز نسبت به آمریکا سهم بزرگ‌تری از ساکنان غیربومی دارد، به‌طوری که از هر شش نفر از ساکنان آن، یک نفر در کشور دیگری به دنیا آمده است. این سهم درحال افزایش است، چراکه باوجود تلاش برای توقف قایق‌های مهاجران، دولت محافظه‌کار درها را برای ورود کارگران، دانشجویان و قربانیان اقتدارگرایی، چون اوکراینی‌ها باز گذاشته است. در حقیقت تعداد پناهجویان تنها یک موضوع فرعی است؛ سال گذشته کمتر از ۳۰ هزار نفر وارد کانال مانش شدند، درحالی که مهاجرت بلندمدت در سال منتهی به ژوئن ۲۰۲۳ به ۱.۲ میلیون نفر رسید.