به گزارش آسیانیوز؛ از طرفی زنجیره فرآوری خرما نیز در کشور فعال است و سالانه بیش از یک میلیون تن خرما جذب می‌کند. یعنی ضریب فرآوری خرما در کشور ۷۸.۷ درصد است. اما علیرغم ارزش افزوده‌ای که این صنعت می‌تواند در کشور ایجاد کند، همچنان با مشکلات و چالش‌های فراوانی دست و پنجه نرم می‌کند.
اصلاح و جایگزینی ارقام مناسب تجاری و توسعه ارقام از طریق کشت بافت از جمله چالش‌های تولید خرما در کشور است. از طرفی عملیات کاشت و برداشت خرما نیاز به مکانیزه شدن دارد و باید بالابرهای مناسب در این زمینه فراهم شود. متأسفانه تعاونی‌های کارآمدی هم در زمینه مسائل نخلداران در کشور وجود ندارد.
ظرفیت صنایع فرآوری و بسته‌بندی خرما در کشور ناکافی است. احداث این صنایع فرآوری در قطب‌های تولید به‌طور مناسبی انجام نشده است. در واحدهای بسته‌بندی و فرآوری خرما از فناوری‌های مدرن و به روز استفاده نمی‌شود و بنابراین سطح فرآوری به نسبت پایین است. به‌علاوه در فرآوری محصولات خرما جای خلاقیت و نوآوری بسیاری وجود دارد که لازم است انجمن‌های تخصصی تحقیق و توسعه و پژوهشکده‌ها در این حوزه به طور فعال‌تری ورود کنند و ایده‌های نوآورانه به این صنعت وارد شوند.
اصول و الزامات مرتبط با برچسب‌زنی محصولات منطبق با استانداردهای ملی یا بین‌المللی نیز در این صنعت آن‌چنان که انتظار می‌رود رعایت نمی‌شود. ظرفیت‌های سردخانه‌ای نیز در برخی استان‌ها با کمبود مواجه است. به‌علاوه واحدهای فناوری در صنعت خرما نیز با کمبود نقدینگی مواجهند و تأمین منابع مالی در این حوزه با چالش مواجه است.