این بسته حمایتی هر چقدر هم کم باشد اما می‌تواند کمک ناچیزی به کسانی باشد که در این روزها هشت‌شان گرو نه‌شان است. به قول معروف، لنگه کفشی در بیابان نعمت است.
در این میان اما باید به فکر کارگران و کسانی که تحت پوشش بیمه نیستند هم بود. چه بسیار کارگرانی هستند که بیمه ندارند و زندگی‌شان به سختی سپری می‌شود. به طور مثال کارگران ساختمانی.
همانطور که در بالا اشاره شد این بسته‌ها دردی از مشکلات مردم دوا نمی‌کند اما حداقل می‌تواند مرهمی کوچک برای این افراد باشد.
به مردم کوپن بدهید؛ چه اشکالی دارد؟
چه خوب می‌شد، دولت فکری هم برای این افراد می‌کرد. این افراد نسبت به کسانی که تحت بیمه تامین اجتماعی هستند، مشکلات بیشتری هم دارند.
وضع اقتصادی کشور به گونه‌ای است که قشر کارگر و بعد کارمند، بیشترین ضربه را می‌خورند. همین بسته‌های حمایتی می‌تواند باری از دوش آنها بردارد.
در زمان جنگ، بسیاری از مردم خیال‌شان از کالاهای اساسی راحت بود. در لغت‌نامه دهخدا آمده است:« کوپن؛ ورقه جیره بندی قند وشکر و غیره» در فرهنگ معین هم آمده:«بلیط ارزاق و قماش و قند و چای که در جنگ و قحط سال متداول است».
خانواده‌های ایران در دهه 60 خیال‌شان حداقل از گوشت، روغن، قند و شکر و ... راحت بود، چون می‌دانستند دولت متعهد شده است که آنها را در اختیار مردم بگذارد.
تصور کنید در همین شرایط فعلی اقتصادی، دوباره همین شیوه به کار گرفته شود. قطعا کمک بزرگی به خانواده‌های ایرانی خواهد بود. بخشی از جامعه با توجه به گرانی گوشت و مرغ، آنها را از سبد زندگی خود حذف کرد‌ه‌اند. قطعا نباید جامعه ما به سمتی می‌رفت که دوباره احتیاج به کوپن می‌شد اما با توجه وضعیت اقتصادی کشور به نظر می‌رسد بهترین روش برای کمک به مردم همین کوپنی کردن اجناس است.
با این تصمیم حداقل یک نگرانی از نگرانی خانواده‌های ایرانی کم می‌شود. خانواده‌هایی که هم با برنج هندی می‌سازند و هم با گوشت برزیلی.
در این شرایط اگر دولت همچون دهه 60 به کمک مردم نیاید، زندگی‌ها به مشکل خواهد خورد. این کوپن می‌تواند مانند یک تور عمل کند و اجازه ندهد کسانی که در حال سقوط هستند، به ته چاه پرت شوند و دیگر نتوانند به جای قبلی خود بگردند.
در این میان به این نکته هم باید اشاره کرد که این کوپن فقط می‌تواند در اختیار کسانی باشد که از نظر اقتصادی به صورت واقعی دچار مشکل هستند نه مثل یارانه‌ها که در اختیار غنی و ضعیف قرار می‌گیرد.
اقتصاد بحران زده باعث می‌شود تا بحران‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی هم به صف شوند.
پلیس آگاهی اعلام کرده:« با توجه به نوسانات بازار و افزایش قیمت طلا و ارز و نگهداری آنها در منزل، میزان سرقت از منزل در ماه های اخیر 7 تا 8 هشت نسبت به مدت مشابه سال گذشته بیشتر شده است»
این افزایش دزدی یک نمونه تاثیر بحران اقتصادی به زندگی مردم است.
نباید اجازه داد بیش از این شرایط اقتصادی کشور بر زندگی مردم تاثیر مستقیم داشته باشد.