یک فعال صنفی بازنشستگان کارگری از عملکرد صداوسیما در عدم پوشش تجمعات بازنشستگان کارگری انتقاد کرد.
به گزارش آسیانیوز به نقل از ایلنا، محمدعلی براتی (فعال صنفی بازنشستگان کارگری قروه کردستان) ضمن تشکر از همه فعالان و رسانه‌هایی که در سراسر کشور، از حقوق بازنشستگان مظلوم تامین اجتماعی دفاع می‌کنند، از عملکرد صداوسیما انتقاد کرد.
براتی گفت: در ماه‌های اخیر،
بازنشستگان کارگری تجمعات متعددی ترتیب دادند و به همسان‌سازی ناقص و تبعیض‌آمیز اعتراض کردند اما متاسفانه هیچ کدام از این اعتراضات توسط صداوسیما پوشش داده نشد. مخصوصاً ششم و هفتم بهمن؛ ششم بهمن، سه هزار بازنشسته مقابل سازمان برنامه و بوده جمع شدند و درخواست کردند بودجه عادلانه برای اجرای همسان‌سازی اختصاص داده شود اما بازهم صداوسیما این سه هزار نفر را که نماینده ۳.۵ میلیون نفر بازنشسته کارگری کشور بودند، ندید!
او ادامه داد: در ششم بهمن، نوبخت نهایتاً به میان بازنشستگان آمد و وعده‌هایی داد؛ انتظار داشتیم لااقل گفتگوها با نوبخت از تلویزیون ملی کشور پخش شود. ای کاش مسئولین بگویند «ملی» یعنی چه و شامل چه کسانی می‌شود؛ آیا ما بازنشستگان، جزو ملی و ملت نیستیم؟!
به گفته براتی، بازنشستگان و شاغلانِ تحت پوشش تامین اجتماعی، نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند و بی‌توجهی به دغدغه‌های این گروه، یعنی بی‌تفاوتی در مقابل نیمی از جمعیت کشور.
او اضافه کرد: وقتی گویند خبر بیست و سی، با آب و تاب تمام می‌گوید «خبر خوش برای بازنشستگان تامین اجتماعی، عیدی آن‌ها به حسابشان واریز شد» ما بازنشستگان واقعاً نمی‌دانیم چه بگوییم و چه واکنشی داشته باشیم! آیا عیدی یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومانی، واقعاً خبرِ خوش تلقی می‌شود؟! در طول سال ما بازنشستگان تامین اجتماعی، کارگریم اما شب عید به یکباره کارمند می‌شویم و مبلغی ناچیز به عنوان عیدی به حسابمان می‌ریزند!
براتی خطاب به صداوسیما می‌گوید: مساله را غلط فهمیده اید! خبر خوش برای من و امثال من این است که حقوقمان به اندازه کشوری‌ها زیاد شود؛ خبر خوش برای من این است که حقوق مرا عادلانه بدهند تا بعد از گذشت دو سال که همسرم از درد زانو رنج می‌برد، بتوانم او را مداوا کنم. خبر خوش برای من این است که بتوانم با حقوقم، دندانهای خراب شده خودم و بچه‌هایم را درست کنم، نه اینکه چهار روز عیدی ناچیزمان را زودتر بپردازند! صداوسیما اگر دردهای ما را پوشش نمی‌دهد، لااقل نمک به زخم‌هایمان نپاشد!/