مجمع ملی ویتنام نخست وزیر جدید خود را در 15 آوریل 2021 تعیین کرد که به معنای اتمام تغییر و تحول در رهبری حزب کمونیست است.
خبرگزاری ویتنام گزارش داد فام مین چین 63 ساله که رییس کمیسیون سازمان مرکزی فعلی است که توسط اعضای مجمع ملی با 462 رای مثبت از 466 عضو انتخاب شده است. او به نگوین فو ترونگ دبیر کل قدرتمند فعلی حزب ویتنام، رییس جمهور نگوین ژواک پوک ورییس مجلس ملی وونگ دین هوبرای تکمیل چهارستون ساختاررهبری پیوست. ارتقا او به این سمت نقض هنجاری است که از سال 1986 وجود داشته و به موجب این قانون این سمت به طور کلی برای شخصی اختصاص دارد که قبلا به عنوان معاون نخست وزیر خدمت کرده است.
در تشکیل کمیته در حالی که ترونگ 76 ساله به عنوان رییس حزب باید از سیاست های کلی و مسایل مربوط به حزب مراقبت کند، رییس جمهور و رییس مجمع ملی با موقعیت های تشریفاتی نفوذ کمی در اجرای سیاست خواهند داشت. فام مین چین به عنوان نخست وزیر بعدی، مسئول اصلی اجرای برنامه های برنامه های توسعه کشور برای حداقل پنج سال آینده خواهد بود.
دولت جدید با چالش های زیادی مواجه خواهد شد و انتظار می‌رود فام مین چین نخست وزیر جدید اصلاحات جسورانه ای را برای دستیابی به اهداف توسعه ویتنام انجام دهد. نقطه کانونی این اصلاحات در زمانی است که مین چین چگونه کشور را برای دستیابی به اهداف اقتصادی اجتماعی تعیین شده در سیزدهمین کنگره ملی حزب ویتنام که در فوریه امسال منعقد شد، هدایت می‌کند.
کنگره طرح آرمانی تبدیل ویتنام به یک اقتصاد با درآمد متوسط تا سال 2030 ویک اقتصاد توسعه یافته با درآمد بالا را تا سال 2045 تصویب کرد. هدف اصلی فام مین چین افزایش تولید ناخالص داخلی به 2750 دلار تا پایان 2020 و 5000 دلار تا پایان 2025 است. برای انجام این کار ویتنام باید در 5سال آینده به طور متوسط نرخ رشد اقتصادی 6.5 تا 7 درصد را به دست آورد، که برای دولت جدید وظیفه چندان آسانی نیست.
علاوه بر این ویتنام برای دستیابی به وضعیت پردرآمد تا سال 2045 باید مدل رشد خود را از یک مدل مبتنی بر نیروی کار ونیروی انسانی به یک مدل دیگر مبتنی بر فن آوری و نوآوری تغییردهد ودولت جدید نیاز به ایجاد پایه ای محکم برای گذار در5 تا 10 سال آینده دارد. اگر ویتنام قراراست تا سال 2045 به درآمدی بالا دست پیدا کند، لازم است که از طرق استفاده از فن آوری های پیشرفته مانند اینترنت اشیا، هوش مصنوعی، محاسبات کوانتومی وغیره بالا رود که مطمئنا به جامعه ای بسیار متفاوت از جامعه ای که امروز می‌شناسیم منجر می‌شود. برای اطمینان از کمترین اخلال در این تغییرات رهبرمی‌بایست قوی واصلاح طلب باشد.
اوبه عنوان رییس کمیسیون قدرتمند سازمان مرکزی حزب، دبیر کل استان کوانگ نین وهمچنین به عنوان معاون وزیر امنیت ملی، دارای تجربه مدیریت گسترده در سطح مرکزی ومحلی است. بی تجربهگی نسبی او در زمینه مدیریت اقتصادی ملی می‌تواند به عنوان سرمایه ای در جهت تلاش وانرژی بیشتر برای انجام اهداف بلند پروازانه توسعه باشد.
فام مین چین به عنوان مرد بزرگ ابتکار عمل شناخته می‌شود. زمان حضور وی در کوانگ نین از سال 2011 تا 2015 بوده که شاهد تحول اقتصاد محلی از طریق از طریق ایجاد زیر ساخت های با کیفیت بالا، توسعه صنعت گردشگری و ایجاد تنوع در اقتصاد ورای گردشگردی و استخراج زغال سنگ به سمت تولید بود. او همچنین مسئول پروژه آزمایشی حزب در استان بود که شاهد حذف شوراهای مردم در سطح منطقه برای کاهش دیوان سالاری وبروکراسی، افزایش کارایی وجلوگیری از فساد بود. به علاوه او به عنوان مدافع مناطق ویژه اقتصادی شناخته شده است.
به عنوان یک نخست وزیر فام مین چین نیاز است تا روابط بین چین وایالات متحده امریکا را با رقابت استراتژیک مدیریت کند. هنگامی که رقابت استراتژیک بین آنها در حال افزایش است و در عین حال ویتنام برای آنها به عنوان یک کشور مهم قلمداد می‌شود؛ از جمله مهمترین چالش دولت جدید حفظ صلح وثبات در منطقه برای توسعه اقتصادی کشور ودر عین حال محافظت از حاکمیت ارضی آن واحترام به قوانین بین الملل در دریای مورد مناقشه جنوب چین است.
آزمایش بزرگ دیگربرای فام مین چین و دولت جدید او تضمین سرعت بالای رشد اقتصادی در نوسات جهانی ناشی از پاندمی کووید 19 است که ممکن است منجر به اخلال در توسعه ویتنام شود.در حالی که کووید 19 منجربه ویرانی جمعیت و اقتصاد کشور های ثروتمند تر شده است اما ویتنام تنها 2637 مورد ابتلا و35 مورد منجر به فوت داشته است که این یکی از معدود داستانهای موفقیت در جهان است که در نتیجه آن رشد اقتصادی 2.9 درصد در سال گذشته بوده است. ویتنام در مسیر بهبود اقتصادی بعد از کووید 19 است اما با توجه به اینکه اقتصاد این کشور کاملا وابسته به تجارت خارجی و سرمایه گذاری است این مسیرکمی ناهموار خواهد بود.
ارائه رشد اقتصادی پایدار و مستحکم از جمله موارد دیگر به توانایی هایی حاکمیت قوی تری نیازمند است.
امروزه دولت ویتنام با کمبود سرمایه انسانی مواجه است. وفاداری، سن خدمت، سابقه خانوادگی و سایر معیارهای غیرمرتبط بر عمکرد شغلی وتصمیمات انتصاب تاثیر می‌گذارد. کابینه فام مین چین انتظار می‌رود که مشوق ویژه ای برای فضای شایسته سالاری در جهت جذب بهترین ودرخشان ترین استعداد ها را ارائه دهد.
چنین استنباط می‌شود که دولت جدید برای ترویج اصلاحات نهادی تحت الگوی دولت سازنده، توسعه اقتصادی معجزه آسایی را برای کشورهای شرق آسیا ایجاد کرده است که ویژگی اصلی آن اهمیت دادن به نقش دولت در ارتقا صنعتی سازی و رشد اقتصادی است. در حالی که علی رغم تلاشهای انجام شده در کوانگ نین کارا‌مدی سیستم اداری کند بوده و به طور بالقوه مانع توانایی ویتنام در رسیدن به اهداف توسعه خود شده است.
فام مین چین راهی طولانی برای موفقیت در نخست وزیری در پیش دارد و برای تحقق اهداف توسعه بلند پروازانه توسعه کشوردرپنج سال آینده، انتظار می‌رود که وی دستاورد‌های چشمگیرنخست وزیر سابق نگوین خوان فوک را در ساخت یک دولت نوسازی شده، ساختاری و دیجیتال بهبود بخشد واین کشور را به یک دوره جدید رشد وشکوفایی برساند./
نویسنده: بهناز حکیمانه
NEW GOVERNMENT EXPECTED TO BRING VIETNAM TO
A NEW DEVELOPMENT ERA
Behnaz Hakimane – Asia Newspaper
Vietnam’s National Assembly approved a new Prime Minister on Monday, marking the completion of a reshuffle of the country’s Communist Party leadership. Pham Minh Chinh, 63, who is currently the Party’s Central Organisation Commission chief, was voted in by 462 out of 466 members of the National Assembly, the Vietnam News Agency reported. He joins the party’s powerful incumbent General Secretary Nguyen Phu Trong, President Nguyen Xuan Phuc and the National Assembly Chairman Vuong Dinh Hue to complete the ‘four-pillared’ leadership structure. His promotion to the prime minister position breaks a norm that has been in place since 1986, by which the position is generally reserved for someone who has previously served as deputy prime minister.
In the set up, while Mr. Trong, 76, as the Party’s leader shall take care of overall policy direction and party issues, the President and the National Assembly Chairman with mostly ceremonial positions will have less influence over policy implementation. Chinh, as the next prime minister, will be the actual person in charge to execute the country’s development plans for at least the next five years.
The new government is expected to face many challenges ahead and Chinh, as the new prime minister, is expected to push bold reforms that Vietnam needs to achieve its development targets. The spotlight will be on how Chinh steers the country to achieve the socio-economic goals set at the 13th National Congress of the Communist Party of Vietnam concluded in February this year.
The Congress adopted the ambitious plan of turning Vietnam into an upper-middle income economy by 2030 and a high-income developed economy by 2045. The immediate goal for Chinh is to raise GDP per capita to $5,000 by 2025 up from $2,750 at the end of 2020. To get it done, Vietnam has to achieve an average economic growth rate of 6.5 to 7 per cent in the next five years, not a small task for the new government. Furthermore, to achieve its high-income status by 2045, Vietnam will have to shift its growth model from a resource and labor-based model to one driven by high technology and innovation and the new government needs to create a solid foundation for the transition in the next five to 10 years. If Vietnam is to become a high-income developed nation by 2045, it has to go up the economic value chain through incorporation of cutting-edge technologies like the Internet of Things, artificial intelligence, quantum computing, etc. And this would certainly produce a very different society from the one we know today. In order to ensure that these societal changes are least disruptive, leadership needs to be both strong and reform-minded.
Having served as Head of the Party’s powerful Central Organisation Commission, the party secretary of Quang Ninh Province and earlier Deputy Minister of Public Security, Chinh has a wide range of management experience, both at central and local level. His relative inexperience on national economic management could be an asset as he would be more energized to carry out ambitious development goals.
Chinh is known as man of major initiatives. His time in Quang Ninh, from 2011 to 2015, saw the transformation of the local economy through building high-quality infrastructure, developing the tourism industry and diversifying its economy beyond tourism and coal mining to manufacturing. He was also in charge of the party’s pilot project in the province that saw the elimination of people’s councils at the district level to reduce bureaucracy, increase efficiency and curb corruption. Plus, he is known to be an advocate of special economic zones.
As prime minister, Chinh will need to carefully manage relations with China and the United States when their strategic competition is intensifying whereas Vietnam has become an increasingly important partner for both. Among major challenges for the new government is to maintain peace and stability in the region for the country’s economic development, meanwhile protecting effectively its territorial rights and sovereignty and ensuring the respect to international laws in the disputed South China Sea.
Another big test for Chinh and his new government is to guarantee high economic growth rate in the global volatility generated by the COVID-19 pandemic which may disrupt Vietnam’s development. While the pandemic wreaked havoc on the populations and economies of much wealthier nations, Vietnam has effectively contained COVID-19 with only 2637 cases and 35 deaths, making it one of the world's few success stories and as a result, saw its economy expanding 2,9% last year. Vietnam is on the road to post-COVID-19 economic recovery but it’s likely to be a rocky ride, given that its economy is highly dependent on foreign trade and investment.
Delivering consistent and robust economic growth will require, among other things, stronger governance capabilities. Today, the government is facing a critical shortage of human capital. Loyalty, seniority, family background and other criteria unrelated to job performance too often affect appointment and promotion decisions. Chinh’s government is expected to offer special incentives to create a meritocratic environment to attract the best and brightest talent.
The new government is also inferred to promote institutional reform under the model of the constructive government, which has created miraculous economic development for East Asian countries with its basic characteristic is to attach importance to the role of the state in promoting industrialization and driving the economy up. Meanwhile, despite the experiments in Quang Ninh, efforts to make the administrative system leaner and more efficient have been slow, potentially hobbling Vietnam’s ability to hit its development targets.
Chinh will have long way to go to become a successful prime minister. To fulfill the ambitious development targets of the country in the next five years, he is highly expected to improve the impressive achievements of his predecessor Nguyen Xuan Phuc in building a renovated, tectonic and digital government, taking Vietnam into a new era of growth and prosperity.