نمایندگان مجلس طی دو روز گذشته کلیات طرح مالیات بر عایدی سرمایه را تصویب کردند که از این پس طبق مدت تملک، اگر فردی طلا، ارز، مسکن و خودرو خریداری و سپس اقدام به فروش آن کند، باید از محل سود این معامله، بخشی را به عنوان مالیات پرداخت کند.
هر چند بنظر میرسد که این عزیزان اعتقاد دارند که مالیات برعایدی سرمایه می‌تواند به عنوان سرعت‌گیر در مسیر حرکت نقدینگی به سمت بازارهای دارایی مانند خودرو و مسکن و غیره قرار گیرد اما سوال اصلی این است که آیا نمایندگان محترم مجلس تفاوت بین سود واقعی و سود اسمی را می دانند و آیا در اقتصادی که نرخ تورم آن روز بروز در حال افزایش است و طبق گزارشات نرخ تورم به نزدیک ٥٠ درصد رسیده است کاملا مشخص است که سود واقعی سرمایه گذار در بازارهای گفته شده حتی در برخی از موارد می تواند منفی باشد!
درست است که مالیات بر عایدی سرمایه در کشورهایی که اقتصاد با ثبات دارند تاثیر خوبی داشته است اما در کشوری که با تحریم و تورم درگیر است اثرات منفی به بار خواهد آورد.
آیا بهتر نیست بجای برقراری اینگونه مالیات ها ابتدا سیاست و ساختار‌های کلان اقتصادی اصلاح شود و نرخ تورم به نرخ تورم هدف نزدیک شود، رشد اقتصادی صورت گیرد و از همه مهم تر از ارگان های دولتی و نیمه خصوصی که به هر دلیل طی این سالها از پرداخت مالیات معاف بوده اند، مالیات گرفته شود؟
چرا که با اجرای این طرح و نادیده گرفتن فشار مضاعف بر روی مردم نمی توان امیدوار بود که دلالان را از بازارهای کشور حذف کرد و اقتصاد کشور را به ثبات رساند . سخن آخر اینکه فشار بر سرمایه گذاران داخلی و افراد حقیقی سبب می شود که از آنان سرمایه گذاری در ایران امتناع کرده و سرمایه های خود را به کشورهایی مانند ترکیه و ترکمنستان ببرند که از آن ها هیچ گونه مالیاتی دریافت نمی شود./