. اگرچه می‌دانیم که حل این مشکل از سوی دولت محترم به تنهایی برنمی‌آید و نیازمند همراهی و کمک سایر قوا و کلیت ساختار سیاسی در ایران است، ولی در هر حال دولت محترم می‌تواند برای حل آن پیشگام شده و توجه سایر اجزای حکومت را به این مسأله مهم جلب کنند.
متأسفانه در یک سال گذشته نه تنها وضعیت رسانه‌ها رو به بهبودی نبوده است، بلکه به لحاظ اقتصادی در بیهوشی کامل به‌سرمی‌برند و به لحاظ وظیفه و کارکرد رسانه‌ای نیز در حال عقب‌نشینی از خاکریزهای خود و تحویل کامل میدان به فضای مجازی هستند. و این وضع به طور قطع برای ثبات و توسعه کشور زیان‌آور محسوب می‌شود و باید برای آن چاره‌ای اندیشید.
متأسفیم از اینکه اعلام کنیم اگر چاره‌اندیشی نشود،از ابتدای سال 1398 با موج قدرتمندی از تعطیلی مطبوعات و بیکاری روزنامه‌نگاران مواجه خواهیم شد و مطبوعات بیش از گذشته به محاق و حاشیه خواهند رفت. آنان که در پی تضعیف نهاد مطبوعات بودند، امروز نتیجه اقدامات خود را می‌بینند، و در آینده نزدیک آشکارتر خواهند دید. هرچند مطمئن نیستیم که آیا فرصتی برای انجام یک اقدام مؤثر باقیمانده است یا خیر، ولی در هر حال وظیفه داریم که در این باره توجه مسئولین جامعه را به عمق خطری که نهاد رسانه و مطبوعات کشور را تهدید می‌کند، جلب کنیم. آشکارا اعلام می‌کنیم سیاست‌های پرداخت یارانه و کاغذ ارزان نه تنها مشکل را حل نمی‌کند بلکه موجب تشدید بحران می‌شود و ما ببانوتوونا ادامه این سیاست به‌طور جدی مخالفیم و آن را منشاء فساد و رانت‌جویی می‌دانیم. این بیانیه را تنها باید به‌عنوان یک مقدمه تلقی کرد و در ابتدای سال آینده مفصل‌تر به موضوع پرداخته خواهد شد.