به گزارش آسیانیوز، گزینه های احتمالی «ریاست سازمان سینمایی» در حالی برای یکی از مهم ترین سازمان های هنری کشور مطرح شده است که در میان آنان به زعم برخی کارشناسان حوزه سینما، غیر از تناسب یک کاندید با مدیریت این سازمان، نمی توان در مورد دیگر نامزدهای مطرح شده، نشان امیدار کننده ای را برای وضعیت بحران زده سینمای این روزهای کشور متصور شد.
---------------------------
بیشتر بخوانید
اهالی سینما گفتند در مقابل وضعیت خوزستان ساکت نمی نشینند
--------------------------------------------------------------------
محمدمهدی اسماعیلی که بعد از دریافت رای اعتماد از مجلس، وزیر پیچیده ترین و پرحاشیه‌ترین وزارتخانه کشور شد، به زودی با انتصاب هایش در مدیریت حوزه های مختلف فرهنگی و هنری آماج نقد و نظرها خواهد بود و به پیشنهاد اهالی خبر و رسانه چه بهتر که این انتصاب ها در شرایط ملتهب فعلی فرهنگ و هنر کشور به گونه ای انجام شود که کمترین هزینه های انتقادها و دلخوری ها را در فضای فرهنگی و هنری جامعه و در وهله نخست برای بالاترین مقام وزارتخانه به وجود آورد.
------------------------------
بیشتر بخوانید:
سینما در پلتفرم؛ بعد از به گل نشستن
-------------------------------------------------------------
این در حالی است که تا کنون حاشیه های فراوانی که از سوی هنرمندان پیرامون ایده ها یا برنامه های وزیر مطرح شده است که منجر به موضع گیری گروه های بسیاری از هنرمندان شد و در همین حال همچنانکه مساله «انتصاب های متناسب» می تواند تا حدودی از التهاب در جو فرهنگ هنر جامعه بکاهد، موجب تسهیل بسیاری از چالش های پیش روی وزارت فرهنگ و ارشاد خواهد شد.
در این بین این روزها موضوع گزینه های مطرح شده برای سازمان سینمایی شاید از نخستین کارزارهای انتقادی هنرمندان و سینماگران علیه وزیر فرهنگ و ارشاد باشد که در شبکه های اجتماعی بازتاب فراوانی پیدا کرده است که در این باره واضحا «گزینش های مدیریتی مناسب تر» در فضای بی نفس فرهنگی چند سال اخیر، در کنار رفع محدودیت های ممیزی، می تواند هجوم دردسرها هم برجامعه و هم وزارتخانه فرهنگ را سرو سامانی دهد.
----------------------------
بیشتر بخوانید
نجات ضروری سینما از تبعات خطرناک پساکرونا
--------------------------------------------------------------------------
درهمین راستا به اخبار چند روز اخیر از معرفی چهار گزینه احتمالی برای ریاست سازمان سینمایی می پردازیم که یکی از این کاندیدها سید محمود رضوی مجد است.
او متولد ۱۳۵۹ مشهد و تهیه کننده سینماست وبه طیف اصولگرایی نزدیک و از افراد نزدیک به دولت سیزدهم است و گفته شده با نهاد های امنیتی جهت ساخت فیلم های سینمایی با موضوعات سیاسی و امنیتی همکاری دارد. فیلم هفت و پنج دقیقه و پس از آن تهیه کنندگی مشترک فیلم درباره الی فیلمهای سیانور، ماجرای نیم روز و رد خون فیلمهای دارکوب و لاتاری از دیگر آثاربه تهیه کنندگی او به شمار می رود.
احسان محمدحسنی، نیز گزینه دیگر تصدی سازمان سینمایی است. او نیز متولد ۱۳۵۹ است و ریاست سازمان فرهنگی و رسانه ای اوج را بر عهده دارد. محمدحسنی تا کنون چندین بار تحت عنوان مدافع حرم به سوریه سفر کرده است.
وی فروردین ماه سال ۱۳۹۶ به حکم رئیس وقت سازمان بسیج، با حفظ سمت بر سازمان فرهنگی رسانه ای اوج، به مدیرعاملی بنیاد فرهنگی روایت منصوب شد این موسسه متشکل از انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس و موسسه روایت فتح و شهرک سینمایی دفاع مقدس است.
محمد حسنی به لحاظ پایگاه اندیشه ای هماهنگ با اصولگرایی و جریان های انقلابی است فیلم هایی مانند بادیگارد و به وقت شام را نیز تهیه کنندگی کرده است.
نامزد اصولگرا و انقلابی دیگر ریاست سازمان سینمایی، سید محمد خزاعی، مدیر جوان و متولد ۱۳۵۵ و فارغ التحصیل کرده رشته هنر های تجسمی است. او فیلم های سینمایی چون به وقت شام درباره جنگ سوریه و جنایات داعش و فیلم قلاده های طلا را در انتقاد به اعتراضات سال ۸۸ ایران ساخته است.
او که برگزاری چند دوره جشنواره فجر را نیز در کارنامه خود دارد ، عضو کمیسیون هنر و معماری شورای عالی انقلاب فرهنگی و کمیسیون عالی فرهنگی در مجمع عالی بسیج است .
و اما گزینه دیگر سکان دار جدید سازمان سینمایی مصطفی فرح بخش است. به نظر می رسد که او با گرایش فکری متفاوت تر نسبت به سه گزینه دیگر باشد. همچنین فرح بخش، جوان نخبه ایرانی، حقوقدان و دارای مدرک کارشناسی ارشد علوم سیاسی است.
فرح بخش متولد استان فارس شهرستان داراب است. وی که از جوانان نخبه کشور به شمار می آید، معاون شورای راهبردی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در دولت دوازدهم بوده است.
گفته شده که وی علاقمند و فعال در حوزه سینما است و تعامل یا روابط خوبی با برخی از سینماگران دارد. فرح بخش که در سال ۲۰۱۴ در کنفرانس بین المللی حقوق بشر در ایالات متحده آمریکا شرکت کرد به این رویداد دعوت شده بود.
وی مقاله های بسیاری را در عرصه بین المللی نوشته است.
موضوعات برخی از مقالات فرح بخش نقش سازمان های بین المللی در مخاصم های داخلی و خارجی در کشور استرالیا و یا نوستالژی امنیت ملی در تقابل با سازگار های امنیت ملی چاپ در کشور سوییس است که به واسطه قلم خود در مجامع جهانی شناخته شده است.
می توان گفت که فرح بخش نیز از منظر شعار دولت سیزدهم مبنی بر دولت وفاق ملی و استفاده از همه سلایق سیاسی و جوانگرایی ممکن است گزینه جدی ریاست سازمان سینمایی شود.
در هر حال انتخاب «گزینه مناسب تر و شایسته تر» در میان گزینه های مطرح شده برای سازمان سینمایی، آن هم در زمانی که انبوهی از بهترین آثار سینمایی در دولت نهم اجازه اکران نیافتند و دولت یازدهم نیز حتی از پس اکران یک روزه برخی از فیلم های پایین کشیده شده از پرده سینماها برنیامد، می تواند اندک امیدی را در دل هنرمندانی که سال ها برای ساخت یا نمایش داده شدن فیلم شان در انتظار مانده اند، زنده کند.
همچنین با انتصاب یک نحله فکری نزدیک به هنرمندان، در سازمان سینمایی، شاید باز هم بتوان به هموار شدن راه های خلاقیت و رونق هنری و نشاط آوری در متن جامعه امید بست.
از سوی دیگر، در حالی که رکود سنگین پاندمی کرونا در سالن های سینما، سایه مرگ بر صندلی های خالی انداخته و روایت تلخ تعطیلی و ورشکستگی سینما و سالن های تاتر، این عرصه را بیش از ممیزی و سانسور سال های پیش عزادار کرده است، وزارت ارشاد می تواند بیش از پیش در راستای مردمی شدن بیشتر و مدارا با اهالی زحمتکش فرهنگ و هنر کشورمان تلاش کند./