ارزش دلار از بهمن ماه 1396 تا خرداد ماه 1398 از 5 هزار تومان به 15 هزار تومان ترفیع مقام فرموده است !... وچندروزی است از این جایگاه شامخ شان اندک نزول اجلاسی فرموده اند و از این بابت تمامی رسانه های داخلی به نوعی جشن گرفته اند و یادداشت نویس ها راهم به تکاپو واداشته اند که به توضیح این پدیده ی میمون بپردازند . اما اساساً چرا زندگی روزانه ی مان می بایستی تا این حد در گرو بالا و پائین شدن بهای دلار باشد که اعوجاجات آن را مثل سایه دنبال کنیم ؟
حقیقت داستان از آن جا شروع می شود که در نظام ستم شاهی سنگ بنای اقتصاد کشورمان بر اساس وابستگی گذاشته شد ویکی از خواست های جدی اپوزیسیون ایران قطع وابستگی اقتصادی ایران از اقتصاد جهانی سرمایه داری بود .
تدبیر بسیار می خواست تا به کمک مردم و فداکاری های تک به تک اهالی این سرزمین این پروسه ی بسیار طولانی و چه بسا دردناک به سر انجام برسد . اولین شرط و طلیعه دار این اقبال تاریخی در استقرار دموکراسی نهفته است .
برای قطع وابستگی اقتصادی نیاز به همبستگی اجتماعی ، فرهنگی و به خصوص سیاسی است ؛ واین مهم فراهم نمی گردد مگر با به رسمیت شناختن دموکراسی .
بنا به دلایل مختلف این دموکراسی بعد از انقلاب پا نگرفت و راه همکاری ، همیاری و همدلی بین گرایش های مختلف سیاسی با حاکمیت مسدود شد ؛ همین انسداد مسیر هائی را جلوی روی حاکمیت نوپا گشود که چرخ های قطار اقتصادی را که اوائل انقلاب کاملا از آن غافل بودند ؛ مجدداً بر ریل وابستگی قرار داد .
تمامی صنایع بزرگ و کوچک ما چه به لحاظ تامین مواد اولیه و قطعات یدکی لازمه و چه به لحاظ تامین صنایع تولیدی روز آمد همچنان در وابستگی به سرمایه داری جهانی باقی ماندند و ابزار کاری این وابستگی در تحلیل نهائی به شکل دلار خودرا متجلی می کرد و می کند .
امروزسرمنشا آن که یک چشم مان به بالا وپائین شدن دلار است و چشم دیگرمان به معیشت مان ؛ از آن جا آ ب می خورد که کماکان به اقتصاد جهانی وابسته هستیم . جای تاکید دارد بحث ارتباط نسبتاً صحیح وسالم با اقتصاد جهانی یک چیز است بحث وابستگی به آن امری علیحده است .
اقتصاد ما زمانی ازشر وابستگی نجات پیدا می کند وسایه ی شوم دلار از سر معیشت آحاد مردم برداشته می شود که با همبستگی واقعی به جنگ آن برویم .
این همبستگی واقعی زمانی ظهور پیدا می کند که اختلاف ها و حتی تضادها به رسمیت شناخته شوند و رسماً خود را نهادینه کنند .
ما می توانیم علی الابد در باره ی علل بالا و پائین رفتن بهای دلار و سایر ارز ها بگوئیم وبنویسیم ؛ اما اگر بخواهیم این وابستگی مرگ آفرین را قطع کنیم یک راه حل بیشتر ندارد آن جایگزین کردن نوعی همبستگی مشروط و مقید بجای وابستگی به اقتصاد جهانی است .
تاریخ برای حل مسائل بزرگ راه حل های کوچک جلوی پای ابنای زمان نمی گذارد !
قطع وابستگی اقتصادی از سرمایه داری جهانی وبر قراری رابطه ای نسبتاً متقابل با آن جراحی هولناکی است که صرفاً در اتاق عملی قابل اجراست که نورش را همبستگی مردم تامین می کند .