به گزارش آسیانیوز، وقتی که قابلیت های ساخت آثار طنز با وجود محدودیت ها کمرنگ شده است، سازندگان به شمایل های دیگر سعی در خنداندن مخاطب می کنند؛ حالاتی که از المان های جدی طنز و طنزپردازی به دور است و به قالب اطوار و یا اغلب فاصله گرفتن از واقعیات فعالیت می کند که در دراز مدت غیرماندگار و با انتقاد قشر جدی هنری مواجه می شوند.
موضوعی که در حال و هوی برنامه های به اصطلاح دیگر طنز در تلویزیون مانند «خندوانه» و «دورهمی» و .. در سال های اخیر هم تجربه داشت و به فرسایشی شدن از منظر طنز و خنداندن انجامید..
در همین حال یکی از بازیگران معروف طنز، شرکت کردن بازیگران در سریال «جوکر» را دلایل اقتصادی می داند؛ نه هنری وی گفت که این سیال صرفاً برای جوانهایی جذاب است که میخواهند به هر دلیلی بخندند و انتخابی هم جز دیدن این برنامه ندارند.
خشایار راد جزو کمدینهایی است که بازیهایش در سریالهای «خانه به دوش»، «متهم گریخت»، «ترش و شیرین» و... در خاطر مردم مانده و با آن از ته دل بارها خندیدهاند. او شرکت کردن بازیگران در «جوکر» را به دلایل اقتصادی ارزیابی میکند تا دلیل هنری.
راد جزو کمدینهایی است که برای خودش شخصیتی را در ذهن مردم شکل داده و بازیهایش در سریالهای «خانه به دوش»، «متهم گریخت»، «ترش و شیرین» و... خوب به خاطر مردم مانده و با آن از ته دل بارها خندیدهاند. او شرکت کردن بازیگران در «جوکر» را به دلایل اقتصادی ارزیابی میکند تا دلیل هنری.
برنامه «جوکر» با تهیه کنندگی احسان علیخانی و اجرای سیامک انصاری از اواسط سال گذشته راهی شبکه نمایش خانگی شد.
در تیتراژ این برنامه عنوان میشود که این برنامه از روی یک برنامه ژاپنی بازتولید شده است. بازیگران این برنامه سعی دارند با هر شیوه دیگران را بخندانند و اگر کسی به دیگران نخندد در پایان برنده خواهد شد. اما در عین حال به دلیل اینکه جوکر خندیدن برای خندیدن را دنبال میکند، منتقدانی هم دارد. یکی از منتقدان این برنامه «خشایار راد» است که سابقه بازی در تلویزیون و سریالهای مختلف را دارد.
خشایار راد، بازیگر تئاتر و تلویزیون میگوید: «جوکر صرفاً برای جوانهایی جذاب است که میخواهند به هر دلیلی بخندند و انتخابی هم جز دیدن این برنامه ندارند.» او میافزاید: «اینکه فلان بازیگری که ۵۰ سال است شخصیتی به دست آورده، در این برنامه با دامن جلو مردم ظاهر شود یا یکی مانند علی مشهدی چنین اداهایی درآورد، از قضا ضعف این برنامه است. اما در عین حال این برنامه مانند خط تولیدی است که فقط به فروشش فکر میکند، خواه جنسی که به مشتری میدهد به درد بخورد یا نه. جوکر مانند پیراهنی است که به تن خریدار زار میزند!»
استنباطم این است که قشر جوان این برنامه را دوست دارد. اما اقشار دیگر حرکات بازیگران در جوکر را برنمیتابد و برایش جالب نیست که به فرض فلان بازیگر چنان اداهایی درآورد.
چون جوانان امروزی به اصطلاح فقط جنبه فان و سرگرم کننده برنامه برایش اهمیت دارد و بس. کاری ندارد که فلان شخصیت بازیگر کیست و چه سابقهای دارد. به طور مثال وقتی بازیگری که در ژانر غیر طنز بازی میکند، با ورود به این برنامه حرکات عجیب و غریب میکند، جوانان خوششان میآید.
وقتی شخصیتی که ۵۰ یا ۶۰ سال سن دارد در این برنامه به فرض دامن میپوشد یا کسی مانند علی مشهدی لباس پیرزنها را پوشیده و ادا و اصول درمیآورد، احتمالاً برای جوانها خندهدار است اما در هر حال از نظر من وقتی بازیگری که برای خودش ابهتی دارد و می آید در این برنامه یکباره دامن میپوشد، به هیچ وجه نقطه قوت نیست.
البته بستگی دارد از چه جنبه ای نگاه کنی، مثلا وقتی هر کسی مرا در خیابان میبیند، میپرسد چرا در جوکر بازی نمیکنی، این نشان دهنده آن است که جوکر هم مخاطب خودش را دارد و اتفاق تعدادش زیاد هم هست. این یک سویه موضوع است اما از سوی دیگر هر برنامهای منتقدان و طرفداران خاص خودش را دارد. نمیتوان گفت که به شکل کلی، همه موافقاند یا مخالف. باید بررسی کرد که دستاندرکارانی که آن را تهیه و ارائه میکنند، منظورشان چیست؟ هدفشان جذب جوانان است یا صرفاً میخواهند برنامهای فان تولید کنند تا با برنامهها دیگر متفاوت باشد؟
من البته با کار شخصیتها و بازیگران و المانها در جوکر مشکل دارم اینکه به هر قیمتی و با استفاده از هر ادا و اصولی بخواهی مخاطب را بخندانی خوب نیست. این برنامه مانند آن است که یک نفر لباسی تولید میکند که هزار و یک نقش رویش است و توی ذوق میزند اما چون خریدار دارد، تولید کننده آن را تولید میکند. او دیگر کاری به این موضوع ندارد که این تیشرت به تن من زار میزند یا نه! اصلاً به درد عدهای میخورد یا نه؟ تهیه کننده جوکر هم وقتی میبیند به هر قیمتی برنامه اش فروش میرود به سمت تولید میرود و ادامه میدهد.
اما در هر حال چون برنامه خاصی است مخاطب خودش را دارد و گل هم کرده. ببینید برنامه دورهمی یا برنامه عصر جدید هر مدلیاش را که اجرا کنید باز نتیجه همان می شود اما این برنامه نوع جدیدی است، مانند اوایل کار «مافیا»؛ همه آن را نگاه میکردند و لذتش را هم میبردند.
در نهایت باید گفت همین که جوکر مخاطب خاص خودش را دارد از نظر جذب مخاطب موفق بوده است./