یکی از منابع بی ثباتی جهان بعد از جنگ سرد به طور عمده به مشکلات جمعیتی زیاد، کمبود آب و ناپایداری محیط زیست مربوط میشود.
در حال حاضر تغییرات آب و هوایی و نوسانات دما با منافع سیاسی، اقتصادی و کشاورزی در ارتباط است و بر سیاست کشورها تاثیر میگذارد. افزایش نوسانات دما در کشورهای درحال توسعه و کاهش این نوسانات در کشورهای توسعه یافته نشان دهندهی نابرابری در تغییرات آب و هوایی است . گرمایش جهانی نتایج مخرب زیادی دارد اگرچه اخیرا ما شاهد مسابقه بین ایالت متحده و چین بودهایم که در نهایت چین جلوتر رفته است (به طور کلی اما نه سرانه) - ایالت متحده از سال 1750 بیش از یک چهارم دی اکسید کربن جهانی را تولید می کند- با این حال بیشترین تاثیر و آسیب پذیری از این گرمایش در کشورهای فقیر احساس می شود.
این نابرابری می تواند عواقب اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی قابل توجهی به همراه داشته باشد و دربلند مدت هم عواقب اجتناب ناپذیری را ایجاد خواهد کرد، ازجمله اختلافات قومی و مذهبی اختلاف و درگیری بر سر زمین، اختلاف در مالکیت، کمبود مواد غذایی و شیوع بیماری و ...و به طور کلی آشفتگی جدی.
خیلی دور از ذهن نیست که بگوییم آنچه که ما از جنگ تجربه میکنیم، مخرب تر از انچه که از گرمایش زمین تجربه خواهیم کرد نیست. کشورهایی که کمترین ظرفیت پاسخگویی به بحران محیط زیست را دارند، مستعد دریافت مخرب ترین نتایج هستند،
قرار گرفتن در معرض زباله های خطرناک، کمبود آب، اجتماعات آسیب پذیر و مدیریت ناکارامد از علایم مهم در ایجاد نابرابری های اجتماعی است.
موضوعات مربوط به آب همیشه به عنوان تهدیدی برای امنیت ملی به حساب می آیند. مشکلات کم آبی، برخی از کشورها را با خطر جدی تری از امنیت مواجه میسازد، این کشورها بیشتر در خاورمیانه و افریقا قرار گرفته اند. کمبود آب برای جمعیت در حال رشد به معنی رسیدن به بی ثباتی است.موقعیت جغرافیایی حساس این کشورها و سرکوب سیاسی منجر به سوء استفاده سیاسی از سوی کشورهای صنعتی و توسعه یافته می شود، خشکسالی و کمبود آب و تروریسم به تهدیدی برای ثبات سیاسی و امنیت ملی بدل می شود.
کشورهای درحال توسعه اقتصاد پویا و قدرتمندی ندارند، افرادی که در کشورهای درحال توسعه و فقیر زندگی میکنند در کنترل و مدیریت پسماند مشکلات زیادی دارند. بسیاری از کشورهای صنعتی کالاهای بی فایده و دور ریخته شده را برای بازیافت و استفاده مجدد به کشورهای در حال توسعه و فقیر صادر میکنند، اما به دلیل عدم وجود فناوری و مدیریت معتبر در این کشورها، مقدار کمی از آنها بازیافت می شوند و بقیه در طبیعت رها شده و منجر به آلودگی و دیگر مشکلات زیست محیطی میشود.
براساس برآوردهای آژانس محیط زیست اروپا ، تقریبا 250،000 تن تا 1.3 میلیون تن کالاهای الکتریکی استفاده شده از اتحادیه اروپا به خارج از کشور فرستاده می شوند.
این موارد ممکن است بعداً در شرایط خطرناک و ناکارآمد، فرآوری شده و به سلامتی مردم محلی و محیط زیست آسیب برساند.
تجارت بین المللی زباله یک مسئله جهانی است که نگرانی در مورد مشروعیت دفع زباله کشورهای صنعتی از طریق کشورهای فقیرتر را ایجاد کرده است. .
در دموکراسی های ضعیف با مدیریت ناکارآمد و جامعه ی فقیر تمرکز بر مسائل پیچیده ی محیط زیست و تاثیر محیط زیست برآینده ی اقتصادی نیست بلکه تمرکز افراد، بر بقا است ، دغدغه آنها انجام هر آنچه که لازم است برای خارج شدن از شرایط فعلی می باشد. همچنین در جوامعی که انسجام اجتماعی بیشتری دارند، افراد میتوانند با هم همکاری کنند و مشکلات زیست محیطی را بهتر از انچه ممکن است در جوامعی با انسجام اجتماعی کمتر و نابرابری بیشتر، حل کنند. وقتی موج نابرابری بسیار بزرگ می شود جامعه به سمت تجزیه شدن متمایل میشود، این برای کسانی که نگران بحران های محیط زیستی هستند بسیار مسئله ی مهمی است، اغلب ما نمیتوانیم دولت را به سیاست های درست زیست محیطی متقاعد کنیم، اما با برخی مداخلات کوچک میتوانیم تفاوت های بزرگی را ایجاد کنیم .