لباس، تجمیع همه هنرهاست

به گزارش آسیانیوز، فرامرز فرمانی، طراح لباس و استایلیست گفت: علاقه اش به موضوع زیبایی از جنبه های گوناگون، سبب شده که آن را خلق کند تا دیگران هم در این احساس شریک شوند. او معتقد است که لباس تلفیقی از همه هنرهاست که می تواند در حدی همه را داشته باشد

فرامرز فرمانی، طراح لباس و استایلیست از آن دسته طراحان لباس در کشورمان است که براساس ذوق و سلیقه و نگاه خاصی که به طراحی لباس و به قول خودش اهمیت زیبایی پارچه و رنگ دارد، شاید بتواند جای ایرج پاکزاد را پر بکند یا غیر از ایران، کارش را در عرصه بین المللی عرضه کند. با وی گفت و گویی داشتیم که در ادامه می خوانید:

چطور وارد این رشته شدید؟

بسیار این کار را دوست داشتم و البته موضوع زیبایی هم از هر جنبه مرا تحت تاثیر قرار می داد و احساس می کردم که باید آن را خلق کنم تا دیگران هم در این احساس شریک شوند. لباس تلفیقی از همه هنرهاست که می توانم در حدی همه را داشته باشم؛ ما نقاشی، مجسمه سازی و بسیاری هنرهای دیگر را در این کار داریم

و مدت قابل توجهی هست که این کار را انجام می دهید...

بله. از سال ۶۷ با این حرفه آشنا شدم

البته می دانید که در جامعه ای شروع به کار کرده اید که برخی شاعرانشان گفته اند «نه همین لباس زیباست نشان آدمیت»..که البته این برداشت عوام است، ولی قطعا شاعران هم می دانستند که لباس زیبا، چیز خوبی است..در هر حال ما در شو ر‌وم و کارگاه شما نوعی تک دوزی دیدیم..آیا کلا تک دوزی می کنید یا خودتان سفارش می گیرید؟

البته خودمان به سفارش دوستان انجام می دهیم و دوستان ما درباره فضایی که می خواهند در آن از لباس استفاده کنند و همچنین شخصیت شان که چه لباسی را بر می تابد، توضیح می دهند و دیگر صفر تا صد کار را خودمان انجام می دهم.

نسل ما غیر از ایرج پاکزاد، نام های دیگری را هم در حرفه شما می شناسد؛ مانند کیوان خسروی که ایشان بوتیک هم داشته اند و اغلب لباس های مردانه کار می کردند و در آن زمان بسیاری از سیاستمداران و هنرمندان به ایشان لباس سفارش می دادند و خرید هم می کردند... البته برخی لباس ها هم وارداتی بود.. آیا شما هم لباس وارداتی دارید؟

آنچه که کار من را با دیگر همکارانم متمایز می کند، علاوه بر اشراف بر صفر تا صد کار، این است که از کارهای خارجی استفاده نمی کنم که در آن صورت بله، حس بوتیک را هم دارد.. البته بوتیک هم به نظر من کم نیست. مدتی هم هست که برندهای خارجی در ایران کار نمی کنند، ولی ممکن است از مدل آنها کپی شود. در هر حال کار من پرایوت و شخصی است، چون آدم خود دوستی هستم و دوست ندارم خودم را از تنوع لباس ها محروم کنم..

در چند دیداری که با شما داشتیم، عمق خاصی در حالات یا شخصیت شما پیدا بود که فقط مختص دیزاینرها نیست و بیشتر به نظر می رسد هنرمند یا شاعر هم باشید،، آیا علاقه ای هم به این حوزه ها دارید؟


هنرمند کسی است که می خواهد حرف بزند، ولی عادت ندارد و با اثرش حرف می زند. من هم کم حرف هستم و فروشندگی هم نمی کنم و تبلیغ هم..و توقعم این است که کارم مرا تعریف کند..لباس هم آمیخته از هنرهای مختلف است و اگر بخواهید یک لباس را هم خوب نشان دهید، باید در فضایی کار کنید که موسیقی پخش می شود و با دوستانی باشید که به دنبال لباس های خاص هستند که این دوستان هم شخصیت های خاصی دارند ‌و با شما هم کلام می شوند و احیانا نمی آیند فقط خرید کنند.. بنابراین همواره دوست داشتم خود اغنایی خاصی را که نیازمندش هستم، از این کار برای خودم جمع کنم و از این جنبه ها روش من با دوستان دیگرم تا حدودی متفاوت است./