روز پنجشنبه در یک همایش مدیریت منابع انسانی شرکت کردم که بیشتر شرکت کنندگان مدیران شرکتهای بزرگ یا بین المللی بودند ( که بنظر میرسید با مدیریت در شرکتهای کوچک آشنایی ندارند) که با لباسهای شیک و رضایت کامل از خود، در مورد دور کاری، مدیریت کارکنان و ایجاد بستر آی تی در سازمان صحبت می کردند و نگرانی شان این بود که چگونه در زمان دورکاری کارمندان را ارزیابی کنند تا گزارش خوبی به مدیران ارشد ارایه دهند!
این موارد فرایندهای عادی و روزانه و وطایف شغلی مدیر منابع انسانی است و انتظار داشتم در بحران کرونا در مورد مورد مطالب جدیدی صحبت کنند.
مانند :
همدلی-مدیریت استرس-مدیریت بحران- آموزش های مهارتهای فردی به کارکنان- آموزش کمک های اولیه- تغییرات محیطی در ساختمان شرکت - بهبود شرایط فیزیکی و تهویه محیط کار- خوابگاه برای کارمندان شیفتی؛ در حالی که این افراد کوچکترین اطلاعاتی در مورد مقالات جدید منابع انسانی در بحران کرونا نداشتند و در طول 9 ساعت همایش !!! ایده ای در مورد بهبود محیط کار برای حضور کارمندان ارایه ندادند!!!
برای حل مشکل جدید باید راه حل جدیدی پیدا کرد و مسیر و دیدگاه قبلی و قدیمی کارساز نخواهد بود. سالهاست که در کشورهای پیشرفته از شرایط دورکاری، انعطاف پذیری ساعات اداری، فراهم کردن ابزار کار در منزل برای کارمندان، روانشناس، کوچ و پزشک سازمانی، تهویه هوای مناسب، دستگاه های پاک کننده و ضدعفونی کننده هوا در «فصل زمستان » یا «بیماری کارکنان» استفاده می شود.
در شرایط بحران کرونا مدیر منابع انسانی باید با یک متخصص ویروس شناسی برای ایجاد تغییرات لازم در ساختمان شرکت صحبت کنید و از متخصص HSE برای ایمنی و بهداشت ساختمان کمک بگیرد..
اصلاح فرایندهای سازمانی بسیار لازم و ضروری است که نبود فرایندهای منابع انسانی در حالت عادی سازمان را دچار مشکل می کند و در شرایط بحران سازمان را با فاجعه روبراه می سازد. ولی هر بحرانی متخصص خود را برای یافتن راهکار مناسب می طلبد./