به گزارش آسیانیوز ایران؛ فریدون فروغی، هنرمندی که زندگی‌اش با موسیقی گره خورده بود، درگذشت و جامعه موسیقی ایران را در غم فرو برد. او که به دلیل سبک خاص و صدای عمیقش شناخته می‌شد، یکی از محبوب‌ترین و برجسته‌ترین چهره‌های موسیقی پاپ ایرانی بود.
فروغی که در سال ۱۳۲۹ در تهران به دنیا آمد، از همان دوران نوجوانی علاقه زیادی به موسیقی داشت و به‌سرعت به نوازندگی و آهنگ‌سازی روی آورد. وی در دوران جوانی توانست با همکاری با دیگر هنرمندان سرشناس ایرانی، جایگاه خود را در دنیای موسیقی تثبیت کند.
از برجسته‌ترین آثار فروغی می‌توان به ترانه‌های "همیشه غایب" و "آدمک" اشاره کرد که هر دو ترانه در زمان خود تحولی در موسیقی پاپ ایران ایجاد کردند. صدای متمایز و قدرت خاصی که در اجراهای وی وجود داشت، توانست او را به یکی از چهره‌های بی‌نظیر موسیقی ایران تبدیل کند. آهنگ‌هایی مانند "بت‌شکن"، "نیاز" و "به من نگو دوست دارم" هنوز هم از ماندگارترین آثار موسیقی پاپ ایرانی به شمار می‌آیند.
دوران آغازین فعالیت:
فروغی فعالیت هنری خود را در دوره‌ای آغاز کرد که موسیقی پاپ در ایران در حال شکل‌گیری و گسترش بود. او با ورود به عرصه موسیقی و اجراهای تلویزیونی توانست به‌سرعت جایگاهی معتبر برای خود به دست آورد. آثار وی با استقبال گسترده مخاطبان روبرو شد و ترانه‌هایش نه‌تنها در ایران بلکه در دیگر کشورهای فارسی‌زبان نیز محبوبیت یافتند.
ویژگی‌های هنری و سبک موسیقی: یکی از ویژگی‌های برجسته فریدون فروغی در موسیقی، صدای عمیق و احساسی او بود که باعث می‌شد اجراهایش تأثیر زیادی روی شنوندگان داشته باشد. او به‌خوبی توانست با استفاده از تکنیک‌های خاص موسیقی و استفاده از آلات موسیقی مانند گیتار و پیانو، ترانه‌های خود را به سطح بالایی از کیفیت برساند.
فروغی در آهنگ‌سازی نیز مهارت ویژه‌ای داشت و می‌توان او را یکی از پیشگامان موسیقی پاپ مدرن ایران دانست. اشعار پرمحتوا و اجتماعی که در ترانه‌های وی به کار می‌رفت، همواره بیانگر وضعیت اجتماعی و فرهنگی زمان خود بود. آثار وی بیانگر دغدغه‌های جامعه و روحیه‌ای بود که در آن زمان در میان مردم ایران وجود داشت.
دوران پس از انقلاب و مشکلات:
با وقوع انقلاب اسلامی در ایران، فعالیت‌های هنری فروغی نیز مانند بسیاری از هنرمندان دیگر دچار محدودیت‌هایی شد. پس از انقلاب، آثار وی به‌طور رسمی ممنوع شد و اجازه فعالیت به او داده نشد. اما این ممنوعیت‌ها نتوانست مانع از محبوبیت و ماندگاری آثار فروغی شود. بسیاری از ترانه‌های او در سال‌های پس از انقلاب نیز همچنان مورد توجه و علاقه عموم قرار داشتند و حتی در زمان‌های مختلف، کنسرت‌ها و برنامه‌های غیررسمی در یادبود او برگزار می‌شد.
آثار ماندگار و تأثیر بر موسیقی ایران:
فریدون فروغی با آثار ماندگار خود توانست تأثیر زیادی بر موسیقی پاپ ایران بگذارد. ترانه‌های عمیق و احساسی وی به نسل‌های مختلف مردم ایران این امکان را داد که از طریق موسیقی او با احساسات خود پیوند برقرار کنند. سبک موسیقی فروغی، ترکیبی از موسیقی سنتی و مدرن بود که به‌خوبی توانست در دل مردم جای باز کند.
فروغی در موسیقی پاپ ایرانی نقش بسزایی داشت و او را می‌توان از پیشگامان موسیقی اعتراضی و اجتماعی دانست. صدای او هنوز هم در دل دوستداران موسیقی ایرانی جایگاه ویژه‌ای دارد و آثارش همچنان مورد توجه قرار دارد.
درگذشت:
وی در روز جمعه ۱۳ مهر ۱۳۸۰، در منزلش در تهران‌پارس به‌دلیل سکته قلبی در سن ۵۰ سالگی درگذشت. او را در روستای قورقورک از توابع بوئین‌زهرا قزوین به خاک سپردند.
مراسم یادبود و واکنش‌ها:
در پی درگذشت فریدون فروغی، جامعه موسیقی ایران در سوگ او فرو رفت. بسیاری از هنرمندان و چهره‌های سرشناس موسیقی از تأثیرگذاری وی در عرصه موسیقی یاد کردند و با انتشار پیام‌هایی، از فروغی به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان موسیقی پاپ یاد کردند. مراسم یادبود او نیز با حضور جمعی از دوستداران و فعالان عرصه موسیقی برگزار شد.
در ویکی‌پدیا آمده؛ شهیار قنبری (خواننده، ترانه‌سرا، آهنگساز و دوست قدیمی فریدون فروغی) در مورد مرگ او می‌گوید: «فریدون فروغی برای دومین بار می‌میرد. نخستین بار وقتی مرد که نتوانست بخواند و دومین بار وقتی مرد که می‌خواست بخواند. فریدون را فراموشی و خاموشی کشت.»
فریدون فروغی نه‌تنها برای جامعه موسیقی، بلکه برای تمامی مردم ایران یک چهره فراموش‌نشدنی است. صدای عمیق و احساسی او، ترانه‌هایش و تأثیرگذاری بر موسیقی پاپ ایران، همگی عواملی هستند که نام او را برای همیشه در تاریخ موسیقی ایران جاودانه خواهند کرد.