به گزارش آسیانیوز ایران؛ استان خوزستان یکی از مهم‌ترین قطب‌های اقتصادی و کشاورزی ایران است و سهم چشمگیری در تولید محصولات کلیدی کشور دارد. این استان حدود ۱۵ درصد از کل تولیدات کشاورزی ایران را به خود اختصاص داده و در زمینه تولید گندم با تولید بیش از ۱.۶ میلیون تن، رتبه اول کشور را دارد. همچنین، خوزستان ۶۰ درصد تولید نیشکر ایران را تأمین می‌کند و سالانه حدود ۲۰۰ هزار تن شکر در این استان تولید می‌شود.
از منظر اقتصادی، خوزستان سهم قابل توجهی در صنعت نفت کشور دارد و روزانه بیش از ۲.۷ میلیون بشکه نفت تولید می‌کند. همچنین، این استان ۴۲ درصد از محصولات پتروشیمی ایران را تولید کرده و حدود ۲۰ میلیون تن محصولات پتروشیمی به ارزش بیش از ۸ میلیارد دلار از این منطقه تأمین می‌شود.
یکی از اصلی‌ترین عوامل آلودگی هوای خوزستان، فلرها هستند. فلرینگ یا سوزاندن گازهای همراه نفت، فرآیندی است که در آن گازهای اضافی استخراجی یا گازهای حاصل از فرآوری نفت در میادین نفتی به صورت شعله‌ور در مشعل‌های فلر سوزانده می‌شوند. این پدیده که در مناطق نفت‌خیز مانند خوزستان به وفور مشاهده می‌شود، یکی از عوامل اصلی آلودگی هوا در این استان است.
علاوه بر تأثیرات مستقیم بر سلامت، روشن ماندن مداوم فلرها و شعله‌های بلند آن‌ها، شب‌ها و روزها آرامش زندگی مردم خوزستان را مختل کرده است. در مناطق نزدیک به پالایشگاه‌ها و میادین نفتی، ساکنان از آلودگی نوری و صدای ناشی از فلرها نیز گلایه دارند.
همچنین تولید نیشکر و صنایع وابسته به آن، مانند تولید الکل، به‌طور گسترده موجب آلودگی‌های زیست‌محیطی در خوزستان شده است.
آلودگی هوا و برداشت سیاه یکی از این معضلات است؛ در فرایند برداشت سنتی(برداشت سیاه)، برگ‌های نیشکر سوزانده می‌شوند که منجر به تولید دود غلیظ و ذرات معلق در هوا می‌شود. این پدیده به مشکلات تنفسی و کاهش کیفیت زندگی در مناطق مسکونی نزدیک می‌انجامد.
خوزستان با وجود سهم بالایی در تولید محصولات استراتژیک مانند نفت، گندم، نیشکر و محصولات غذایی، بهای سنگینی در تخریب محیط زیست پرداخته است.
آلودگی‌های ناشی از فلرهای نفتی، برداشت سیاه نیشکر، فاضلاب صنعتی و کاهش منابع آبی، نه‌تنها اکوسیستم منطقه بلکه سلامت مردم را نیز به خطر انداخته است.
این وضعیت نشان می‌دهد که مدیریت پایدار و جدی برای حفظ منابع طبیعی و کاهش آلودگی‌های زیست‌محیطی در خوزستان ضروری است. نباید اجازه داد این استان که یک تنه بار یک کشور را به دوش می‌کشد، همچنان قربانی توسعه بدون ملاحظات محیط‌زیستی شود.