به گزارش آسیانیوز، ماجرا چیز نا آشنایی نیست؛ همان داستانی رنج آوری است که در این روزهای نفس گیر اقتصادی، اغلب تولیدکنندگان و سرمایه گذاران خرد و کلان کشور را به ستوه آورده و نه تنها فکر و‌ انگیره تولید را در آنها سلاخی کرده؛ بلکه فقر و بیکاری را نیز به جان کشور انداخته است..
و تلخ تر که در زمانی که تحریم ها اقتصاد را فلج کرده اند، نظام بانکی ناکارآمد و فسادانگیز نیز از سویی به مانع تراشی در پا گرفتن فعالیت تولیدکنندگان داخلی جدید، عزم جزم کرد و از سوی دیگر در اعطای تسهیلات بانکی به شیوه های مختلف، دست به رفتارهای من درآوردی و سلیقه ای زد تا راه را برای تملک واحدهای تولیدی آسان تر کند.

------------------------

بیشتر بخوانید:

من به‌جای دادستان بودم «مجازات» می کردم!/گذشت بیست سال از «قانون منع اخذ» وثیقه و «پاسخگو نبودن» بانک ها

------------------------------------------------------

بدتر از آن هم زمانی رخ داد که فهمیده شد قوانینی هم که قرار است نقش بازدارندگی در این آشفته بازار بانکی داشته باشد،،بسیار بلاتکلیفند از قدرت اجرایی ضعیفی رنج می برند و راه به جایی نبرده اند..یا قرار نیست ببرند..

--------------------------

بیشتر بخوانید

خانه های خالی مال بانک‌ها هستند!آیا اقتصاد ایران را بانک ها گروگان گرفته اند؟

-----------------------------------------------------------

این ها را گفتیم تا از انگیزه سازندگی یک تولید کننده مشتاق دور از وطن بگوییم که تلاش کرد سرمایه، دانش و تکنولوژی تولید یک محصول را به کشور بیاورد که در دام نظام بانکی و پیچیدگی های پشت پرده آن افتاد..و مانند دیگر تولید کنندگان هراس کار تولیدی و صنعتی در کشور را تجربه کرد..

در گزارش حاضر شرح «محمد علی رجبی»، سرمایه گذار «شرکت صادراتی ستاک» از آنچه بر وی در آغاز فعالیتش ‌در ایران و تاسیس شرکت صادرات کشمش گذشته، از زبان خودش  آمده است...او دغدغه هایش را در خصوص اجرای اقتصاد مقاومتی در شرایط تحریم و همراستا با عملکرد رئیس دولت سیزدهم که رفع فساد و قانونمندی است تشریح کرده است..

سلام ؛

در تیرماه سال ۱۳۸۵ که با یکی از دوستانم که ایشان ایرانی آمریکایی بودند و قصد سرمایه گذاری در زمینه چرم مصنوعی در استان زنجان را داشت عازم زنجان شدم . در بین راه و در نزدیکی های خرم دره زنجان ودرآن فصل باران تندی شروع به باریدن کرد .

ما در گوشه ایی ایستادیم و هنگامیکه باران قطع شد ومن تعجب کردم که چرا در این فصل باران می آید بفکر رفتم . آنگاه از یک پلاستیک تمیز استفاده کردم و از گودالی تمیز در کنار جاده همان آب باران در پلاستیک ریخته و با خود به تهران آورده و به آزمایشگاه دادم . بماند که از هواشناسی استان زنجان شرایط اقلیمی و بارش باران گزارشی گرفتم . و به این نتیجه رسیدیم که در استان یاد شده بدلیل بارش بارانهای اسیدی زود رس متاسفانه این اتفاق می افتد . و من که بدلیل طرح خود قصد سرمایه گذاری داشتم و آنهم کشمش برای صادرات بود و مشتریانی که در استرالیا . نیوزیلند . کانادا . و اروپا داشتیم متوجه این مهم شدم که باغات انگور در نابودی و آسیب دراز مدت قرار خواهند گرفت .

به همین خاطر طرحی که من ۸ سال روی آن کار می‌کردم با یکی از شرکت‌های اروپایی وارد مذاکره شدم . در همین شرایط رفتم و تحت شرکت تهران ستاک از شهرک صنعتی استان زنجان یک قطعه زمین به وسعت نزدیک به دو هکتار خریداری کردم . و بدلیل اینکه زمین یاد شده در شهرک صنعتی خرم دره سنگلاخ و اختلاف سطح ۸ متری داشت اقدام به تسطیح زمین کردم که درآن سال میلیونها تومان هزینه شد . تا اینکه گشایش اعتبار کار بدون انتقال ارز صورت گرفت و خارجی‌ها برای نصب آمدند .

داشتیم کار می کردیم . آنهم بازیر بنای ۱۲۰۰۰ متر مربع . که مدیر امور شعب بانک ملی استان زنجان که واقعا مدیر بود و هر کجا هست خدا حفظش کند . آقای مقدسی اگر اشتباه نکنم برای بازدید از طرحها به شهرک صنعتی آمده بود که وقتی کار من را دید خوششان آمد و راهنمایی کرد تا برای تکمیل و راه اندازی طرح هر مقدار تسهیلات نیاز هست به کارگروه استان مراجعه کن . و من چنین کردم .

کار گروه استان هم با خوشروئی طرح تولید و صادرات کشمش برای ۱۰۰۰۰ تن در سال را مصوب کرد تا مبلغ بیست میلیارد ریال از طریق بانک ملی استان زنجان تسهیلات به شرکت تهران ستاک سهامی خاص پرداخت کند. من طی روزهای بعد با مصوب کارگروه و طرح کشمش با سایر مدارک به بانک.

آقای مهندس احمدی که در آن زمان کارشناسی بودند با آقای بیگدلی مراجعه کردم . مدارک خود را دادم و طی ده روز بعد با سایر مدارک پرونده را به تهران ارسال کردند . که پس از چند ماه پیگیری به من اطلاع دادند شما به زنجان مراجعه کنید جواب را فرستادیم . که پس از سه ماه بررسی روی طرح و رفت آمد من به بانک به من گفتند یک نامه هست برای ارزیابی طرح برو تهران تا کارشناس بانک بیاید طرح را ارزیابی کند .

این کار طی ده روز انجام شد جواب کار به کارشناسی داده شد. بعد به من گفتند برو طرح را در رهن بانک قرار بده تا سریعا کارت انجام شود و من باصرف هزینه سنگین سند کارخانه را در در دفترخانه شماره یک زنجان در رهن بانک قرار دادیم . که پس آن بانک ملی یک ریال تسهیلات به شرکت داده نشد . باید سوال شود.

۱_ آیا بانک ریالی به شرکت پرداخت کرده؟

۲_ چرا بانک ۱۲ ساله پروژه ای که می‌توانست سالی یکصد میلیون یورو ارز تحصیل کند از بابت صادرات  و ۵۰ نفر اشتغال ثابت و ۴۰۰۰ نفر اشتغال غیر مستقیم داشته باشد را از کارکردن جلوگیری و مانع شدید .

۳_ آیا تا کی می‌بایست التماس کنیم سند کارخانه را فک رهن کنید تا از بانک دیگر تسهیلات بگیریم.

۴_ جناب رئیس جمهور اگر در زمان مصوب کارگروه طرح با ۲ میلیارد تومان راه اندازی میشد امروز با ۵۰ میلیارد تومان راه انداز و تکمیل می‌شود. جهاد استان زنجان خیلی تلاش کرد تا طرح راه اندازی شود همه گونه همکاری کردند اما بانک ملی ‌. همچنان بی توجه . دوازده سال مکاتبه با دفتر آقای حسین زاده . ولی اصلا زنجان اهمیتی نمی‌دادند. تقاضا کردیم بانک از تهران بازرس اعزام کند . ولی بازرسی تهران نامه را می فرستاد بازرسی زنجان . حالا بازرس کیست همانی هست که آقایان پست به بازرس داده اند . به بازرسی کل بانک ملی در تهران آنهم الکترونیکی مراجعه و شکایت می کردیم . باز همان کار تکرار میشد . من باید اعلام کنم جناب رییس جمهور . واحد های تولیدی در استان با این مغزهای کریستالیزه شده و پیشینه ایلیاتی..و چاشنی همشهری گری جز نابودی واحد های تولیدی کاری نمی کنند . و قطعا یک کاراپشن برای اهداف دولت محترم هستند .

۵ _ بر فرض محال اگر شرکت تهران ستاک به بانک ۱۰ ریال بدهکار بود . به چه حکمی که طرح در رهن بانک قرار دارد . نباید تسهیلات خود را دریافت کند . و طرح را تملک نماید . آنگاه به من میگفتند ما همه BMI هستیم . یعنی ما همگی حوای همکار خود را داریم و علیه دیگری چیزی نمی گوییم .

در خاتمه تقاضای فک رهن پلاک ثبتی کارخانه تهران ستاک را می‌خواهیم تا سریعا از بانک دیگری تسهیلات گرفته شود و ظرف ۱۰ ماه طرح به تولید برسد . آنهم در شرایطی که یکی از پارامترهای اقتصاد مقاومتی مصداق چنین فعالیت هایی است. التماس دعا»

این در حالی است که اسناد و مدارک مستندی حاکی از ۱۲ سال فعالیت و سرمایه گذاری در شرکت ستاک وجود دارد که در نهایت به دلیل کارشکنی بانک ملی متوقف شده است و این شواهد ثابت می کنند که سرمایه گذار متحمل تضرر ۷۰۰ میلیون یورویی شده است و هم اکنون از طریق مجاری قانونی پی گیری های قضایی آن انجام می شود.

امید به آینده؟

امیدواریم با انتشار و اطلاع رسانی شرح حال این تولیدکننده دغدغه مند، پی گیری و دستور مقتضی رئیس جمهور جهت تحقق مطالبات این تولید کننده حاصل شود و وضعیت دیگر تولید کنندگان نیز در ازای رنج هایی که از تعطیلی کارخانه هایشان برده اند و شاهد بیکاری پرسنل و بر باد رفتن رویاهایشان برای تولید و آبادانی کشور بوده اند، نیز هر چه سریع تر برای شکوفایی اقتصاد کشور عزیزمان بهبود یابد./