به گزارش آسیانیوز، تاکنون در کشور ۱۶۴ نفر به بیماری سرخک مبتلا شده‌اند. آنطور که پیش‌تر معاون وزیر بهداشت گفت ابتلا به این بیماری در شهرهای مختلف گزارش شده است. اما علائم سرخک چیست و آیا می‌تواند به مرگ ختم شود؟
چند وقتی است که مرزهای شرقی ایران عاملی برای ورود دوباره سرخک به کشور شده است.
ایران از نظر واکسیناسیون سرخک وضعیت خوبی داشت. اما حالا با ورود موج جدید مهاجران از مرزهای شرقی، بار دیگر متخصصان درباره شیوع این بیماری هشدار می‌دهند. در روزهای اخیر هم ۱۶۴ مورد ابتلا به این بیماری از سوی مقامات بهداشتی گزارش شد.
سرخک معمولا در کودکان بیماری‌زایی می‌کند. البته به این معنا نیست که بزرگسالان در خطر ابتلا به سرخک نیستند. در واقع بزرگسالانی که در کودکی واکسیناسیون شده‌اند از نظر سرخک نباید نگرانی داشته باشند.
هفته پیش اما کمال حیدری، معاون وزارت بهداشت گفت که ورود اتباع افغانستان به ایران و پراکندگی آنان در شهرهای مختلف باعث نگرانی شده و موارد ابتلا به این بیماری از شهرهای مختلف گزارش شد. (خبرگزاری صداوسیما)
گفته می‌شود که اولین مورد ابتلا به این بیماری در کرمان و از سوی مهاجران شناسایی و گزارش شد.
علائم سرخک
مسعود مردانی، فوق تخصص بیماری‌های عفونی درباره علائم این بیماری به مهر گفت: «تب بالا از بارزترین نشانه‌های ابتلاء به سرخک است و تب در مبتلایان گاهی تا ۴۰ درجه سانتی گراد می‌رسد.»
او ادامه داد: «بی قراری، بی اشتهایی، عطسه، سرفه، علامت‌های مختصر آب ریزش بینی از نشانه‌های ابتلاء به سرخک است ، در بیماری سرخک سطح داخلی حلق و دهان هم قرمز و ملتهب می‌شود.»
عوارض سرخک؛ از ذات‌الریه تا کوری
رئیس اداره بیماری‌های قابل پیشگیری با واکسن وزارت بهداشت درباره عوارض این بیماری به ایلنا گفت: «عوارض آن می‌تواند خود را به شکل ذات‌الریه، اسهال یا عفونت گوارشی نشان بدهد که منجر به بروز مشکلات جدی برای فرد خواهد شد. در موارد حاد نیز گاهی ممکن است عوارضی مانند عفونت مغزی یا حتی نابینایی و کوری ایجاد کند.»
محسن زهرایی ادامه داد: «این عوارض به‌خصوص در افرادی که دچار سوءتغذیه و کمبود ویتامین آ هستند، بیشتر احتمال بروز خواهد داشت. البته همه این عوارض به راحتی و از طریق واکسیناسیون قابل پیشگیری است.»
آنطور که زهرایی گفت بیماری سرخک در کودکان می‌تواند یک تا پنج درصد باعث مرگ‌ومیر شود. این بیماری می‌تواند در گروه سنی زیر ۵ سال خطرات و تبعات جدی داشته باشد و ممکن است در جریان همه‌گیری‌های بزرگ با مرگ و میر همراه باشد.
او همچنین گفت: والدین حتما برای پیشگیری کودکانشان از این بیماری باید واکسیناسیون ۱۲ و ۱۸ ماهگی را به‌طور کامل انجام دهند.(تجارت نیوز)
بیماری سرخک یکی از مسری ترین بیماری های غفونی است، به طوریکه بیش از 90% افراد حساس در تماس نزدیک با بیمار آلوده می شوند. حدود 10% کل مرگ و میر قابل پیشگیری کودکان زیر 5 سال در جهان به علت سرخک است و براساس گزارش سازمان جهانی بهداشت سالیانه 200 هزار کودک را به کام مرگ می کشد.از سال 1383 برنامه واکسیناسیون در کشور برعلیه سرخک با واکسن سرخک، سرخجه و اوریون(MMR) در دو نوبت 12 و 18 ماهگی انجام می شود.
به نظر می رسد که بهبود پوشش جاری واکسیناسیون علیه سرخک- سرخجه، باعث کاهش موارد ابتلا به سرخک و در نتیجه کاهش موارد مرگ ناشی از سرخک شده است. از ابتدای سال 97 تاکنون طغیان هایی از بیماری سرخک در بین کودکان از شهرهای بندرعباس و قم توسط معاونت بهداشت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گزارش شده است.
بیمارى سرخک یک بیمارى حاد است که بوسیله ویروسى از گونه موربیلى ویروس (از خانواده پارامیکسو ویروس) ایجاد مى شود، و انسان تنها مخزن آن مى باشد. بیماران مشکوک/ قطعی جز موارد مشمول گزارش فوری(در عرض 24 ساعت اول مراجعه) به مرکز بهداشت می باشد. این گزارش با توجه به مهلت زمانی واکسیناسیون اطرافیان و بررسی تررد بیمار در اماکن عمومی، از اهمیت خاصی برخوردار است.
راه انتقال:
انتقال بیمارى بصورت اولیه از فرد به فرد از طریق ذرات آئروسل و یا بوسیله تماس مستقیم با ترشحات بینى و گلوى فرد بیمار صورت مى پذیرد. افراد مبتلا به بیمارى از سه روز قبل از شروع علائم تا 4 روز بعد از شروع بثورات جلدی( راش جلدی) آلوده کننده می باشند. در مناطقى با آب و هواى گرمسیرى ، بسیارى از موارد سرخک در طى فصل خشک رخ مى دهد در حالى که در مناطق با آب و هواى معتدله اوج بروز بیمارى در اواخر زمستان و اوایل بهار رخ مى دهد.
علائم بالینى:
بعد از دوره کمونى که به طور معمول حدود 8 الی 15 روز متغییر است(این دوره مى تواند 7 الی 8 روز باشد)، علائم اولیه شامل تب، خستگى، سرفه، آب ریزش از بینى، سرفه و التهاب ملتحمه در افراد فاقد ایمنى به بیمارى ظاهر مى گردد.
نقاط کوپلیک ممکن است در مخاط داخل دهان به فاصله کوتاهى پس از شروع راش جلدى ظاهر شده و 1 تا 2 روز بعد از شروع راش باقی بماند. در طی 2 تا 4 روز بعد از علائم مقدماتی، راش جلدی ایجاد شده و نقاط قرمز یا راش ماکولوپاپولر در پشت گوش ها و صورت، همراه با تب بالا ظاهر می شود سپس به اندام های بدن گسترش می یابد.
تشخیص:
از روی علائم بالینی نمی توان با قطعیت در مورد تشخیص بیماری نتیجه گیری کرد، لذا تشخیص نهایی با جدا کردن آنتی بادی IgM اختصاصی سرخک در خون یا بزاق بیمار انجام می شود. علاوه بر این برای جداسازی ویروس و بررسی ژنوتایپ آن، از کلیه موارد مشکوک نمونه ادرار و حلق تهیه می شود.
جداسازی و پیشگیری :
در مراکز بهداشتى درمانى و بیمارستان از مرحله شروع علائم اولیه تا 4 روز پس از بروز راش ها باید احتیاطات ایزولاسیون تنفسی (Airborne Isolation) و احتیاطات استاندارد رعایت گردد:
بیمار ترجیحاً در اتاق ایزوله فشار منفی بستری گردد.
درب اتاق بسته نگه داشته شود.
قبل از ورود به اتاق ماسک N95 پوشیده شود.
قبل و پس از تماس با بیمار و وسایل اطراف بیمار اصول بهداشت دستها رعایت گردد.
در تماس با ترشحات بیمار از گان، عینک و دستکش استفاده گردد.
وسایل و تجهیزات بیمار(مانند فشارسنج، گوشی پزشکی، ترمومتر و ...) از دیگر بیماران جداسازی گردد.
ملاقات محدود گردد و افراد با نقص سیستم ایمنی اجازه ورود به اتاق را نداشته باشند.
موارد بیمار در طى 4 الی 9 روز بعد از شروع راش باید استراحت در منزل داشته و درصورت نیاز به خروج از منزل ماسک تنفسی (ماسک جراحی) استفاده نمایند.
کودکان در سن مدرسه باید به مدت 4 روز پس از ظهور راش ها از رفتن به مدرسه خودداری کنند.
شستن دستها و استفاده از دستمال یکبار مصرف در حین سرفه و عطسه و همچنین دفع صحیح آن باید به بیمار و اطرافیان آموزش داده شود.
در طى این مدت بیماران نباید با افراد حساس فامیل(نوزادان و افراد غیرواکسینه) درتماس باشند و فقط افراد واکسینه اجازه ملاقات با بیمار را دارند.
بیماران فقط در موارد ضرورى باید در بیمارستان بسترى شوند زیرا خطر بالاى انتقال داخل بیمارستانى وجود دارد.در بیمارستان از مرحله آبریزش بینی و قبل از ظهور تب تا 4 الی 9 روز بعد از بثورات پوستی، خطر انتشار ویروس به سایر بیماران بستری و در معرض خطر، وجود دارد./مرکز آموزشی و درمانی ولیعصر