به گزارش آسیانیوز، پریا اکبری، وکیل دادگستری: قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب سال ۱۳۹۹ در باب کاهش حبس موارد مشخصی را بیان کرده است. در این گفتار مقصود این است که بدوا بدین امور بپردازیم که آیا کاهش مجازات و جایگزین کردن مجازات های دیگری به جای «حبس» بازدارندگی دارد؟
اگر بازدارندگی دارد تا چه میزان می توان بدان اتکا و اعتماد کرد؟ آیا دور نمودن مردم از محیط آسیب زا و سیاه زندان ها برای مردم حامل فایده هست؟ یا خیر؟ اینکه در مواردی مجازات حبس وجود نداشته باشد باعث می شود که مردم ترغیب به انجام جرم شوند و هراسی از مجازات نداشته باشند؟
متاسفانه همگی در فضای مجازی ویدیوهای وایرال شده در باب آسیب افراد به محیط زیست و حیوانات را ملاحظه کردیم، ملاحظه و مداقه بیشتر در باب این امر که به جای حبس؛ فرد آسیب زننده اجبار به کار در محیط جنگل شود نیز امر جالبی است، یا اینکه فرد آسیب زننده به حیوان( مانند افرادی که سگ ها را شکنجه می کنند یا می کشند) در مراکز نگهداری حیوانات به صورت رایگان به صورت دو یا یک سال کار کند و اقدام به ارائه خدمات و عرضه و توزیع مایحتاج حیوانات نماید امری مفید فایده هست. در این خصوص به سراغ گزارشی می رویم:
به گزارش روابط‌عمومی حفاظت محیط‌زیست چهارمحال و بختیاری، شهرام احمدی با اشاره به حکمی که توسط قاضی دادگاه عمومی بخش میانکوه شهرستان اردل صادر شده، گفت: با اقدام ماموران یگان حفاظت محیط زیست، یک نفر متخلف به دستگاه قضایی ارجاع داده شد و درنهایت این فرد به جرم تهیه چوب جنگلی محکوم شناخته شد. وی افزود این متخلف در نهایت به تحمل یک‌سال حبس تعزیری و پرداخت جزای نقدی محکوم شد، ولی قاضی پرونده مجازات غرس نهال در محدوده تخلف را جایگزین مجازات حبس این متخلف کرده است.
احمدی صدور احکام قضایی جایگزین برای متخلفان زیست محیطی یا همان "احکام سبز" را به‌دلیل دارا بودن دوجنبه تنبیهی و آموزشی- فرهنگی موثرتر از مجازات‌های حبس و پرداخت جریمه نقدی دانست و اذعان داشت: تاکنون مجازات‌های نگارش مقاله زیست محیطی، غرس نهال، پاکسازی طبیعت و انجام خدمات زیرنظر محیط‌بانان توسط قضات استان به‌عنوان جایگزین درنظرگرفته شده و اجرا شده است.
----------------
----------------------------------------
وی بیان کرد: آرای جایگزین حبس به‌طور معمول برای جرایم سبک و کسانی که سابقه کیفری ندارند، صادر می شود. مدیرکل حفاظت محیط زیست استان تصریح کرد: از آنجائیکه احکام سبز به‌دلیل جذابیتی که دارند، بیشتر در شبکه های اجتماعی منتشر می‌شوند، بصورت غیرمستقیم فرهنگ و آگاهی‌های زیست محیطی در جامعه را بالا خواهند برد.
ماده 357 - صاحب هر حیوانی که خطر حمله و آسیب رساندن آنرا می داند باید آنرا حفظ نماید و اگر در اثر اهمال و سهل انگاری موجب تلف یا خسارت گردد صاحب حیوان عهده دار می باشد و اگر از حال حیوان که خطر حمله و زیان رساندن به دیگران در آن هست آگاه نباشد یا آنکه آگاه باشد ولی توانایی حفظ آنرا نداشته باشد و در نگهداری او کوتاهی نکند عهده دار خسارتش نیست .
ماده 358 - هرگاه حیوانی به کسی حمله کند و آن شخص بعنوان دفاع از خود به مقدار لازم او را دفع نماید و همین دفاع موجب مردن یا آسیب دیدن آن حیوان شود ، شخص دفع کننده ضامن نمی باشد و همچنین اگر آن حیوان را از هجوم به نفس یا مال محترم بعنوان دفاع به مقدار لازم بازدارد و همین کار موجب تلف و یا آسیب او شود عهده دار نخواهد بود .
-----------------------------
بیشتر بخوانید
چرا سگ گردانی «خار چشم» شده است؟!
---------------------------------------------
تبصره - هرگاه در غیر مورد دفاع یا در مورد دفاع بیش از مقدار به آن آسیب وارد شود شخص آسیب رساننده ضامن می باشد .
ماده 359 - هرگاه با سهل انگاری و کوتاهی مالک حیوانی به حیوانی دیگر حمله کند و آسیب برساند مالک آن عهده دار خسارت خواهد بود و هرگونه خسارتی بر حیوان حمله کننده و مهاجم وارد شود کسی عهده دار آن نمی باشد .
ماده 360 - هرگاه کسی با اذن وارد خانه کسی بشود و سگ خانه به او آسیب برساند صاحب خانه ضامن می باشد ، خواه آن سگ قبلاً در خانه بوده یا بعداً وارد شده باشد و خواه صاحب خانه بداند که آن حیوان او را آسیب می رساند و خواه نداند .
ماده 361 - هرگاه کسی که سوار حیوان است حیوان را در جایی متوقف نماید ضامن تمام خسارت هایی است که آن حیوان وارد میکند .
ماده 362 - هرگاه کسی حیوانی را بزند و به آن حیوان در اثر زدن خسارتی وارد نماید ، آن شخص زننده عهده دار خسارت های وارده خواهد بود .
ماده 679 - هر کس به عمد و بدون ضرورت حیوان حلال گوشت متعلق به دیگری یا حیواناتی که شکار آنها توسط دولت ممنوع اعلام شده است را بکشد یا مسموم یا تلف یا ناقص کند به حبس از 91 روز تا 6 ماه یا جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار ریال تا سه میلیون ریال محکوم خواهد شد .
ماده 680 - هر کس بر خلاف مقررات و بدون مجوز قانونی اقدام به شکار یا صید حیوانات و جانوران وحشی حفاظت شده نماید به حبس از سه ماه تا سه سال و یا جزای نقدی از یک و نیم میلیون ریال تا هجده میلیون ریال محکوم خواهد شد .
بنا بر ماده 79 قانون مجازات اسلامی امکان صدور احکام جایگزین حبس و استفاده از خدمات عام‌المنفعه از جانب متهمان به جای مجازات حبس وجود دارد که استفاده از چنین امکان قانونی، تعامل و همکاری دستگاه قضایی و مسئولان حوزه محیط زیست و منابع طبیعی را می‌طلبد.
در اصل 50 قانون اساسی آمده است:«در جمهوری اسلامی، حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسل‌های بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند، وظیفه عمومی تلقی می‌شود؛ از این رو فعالیت‌های اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیر قابل جبران آن ملازمه پیدا کند، ممنوع است.»
با نگاهی به اصل ۵۰ قانون اساسی و سایر قوانین و مقررات در باب تخریب محیط زیست و تبعات و مجازات های آن به نکته جالبی می رسیم: فردی که با دشمنی و عداوت با سرسبزی و درخت، مبادرت و اقدام به صدمه به آن می کند، با شروع به کار و فعالیت در همان محیط از بی اعتنایی که به حیات گیاهان و اکرام و احترام به محیطشان دور می شود و پی به لزوم صیانت از فضای آن ها می برد و به نوعی دچار صلح درونی و آشتی زیبایی با طبیعت و نقدینه و سرمایه سبز گرانبهایمان می شود.
در حقیقت این قبیل احکام قضایی بسیار شایسته تقدیر هستند؛ چرا که به نحوی کاملا مدبرانه و هوشمندانه دست در ژرفا و اعماق روح انسان می برند و شایان دست مریزاد بی بدیلی که به نوعی روانشناسانه در وجود و مغز انسان رخ می نمایند .
گاهی انسان بنده رسم و عادت هاست و هرآنچه که در بازه زمانی طولانی انسان انجام دهد درگیر و دچارش می شود، حال فردی که تا دیروز روی لوح و بوم قهوه ای درختان یادواره و یادگاری می نوشت یا آن ها راقطع می کرد، امروز با حکم قضایی به جای اینکه در زندان روی جدار و دیوار یادگاری بنویسد؛ روزها را از پی هم بشمارد و جرایم جدید و نوین دیگری را نیز در فضای مسموم زندان بیاموزد..مدت یک سال است که در طبیعت به نگهداری از درختان مشغول است و گوشه ای زیر سایه چنار در تلفن همراه خود به دنبال راه حل جدیدی در موتورهای جستجوگر گوگل برای یافتن نحوه نگهداری بهتر از چنار تکیه زده بدان می گردد..
این تصاویر واقعی و عینی هستند و همگی حاوی و گواه این امرند که هیچ خشونت و تشددی با خشونت و تنبیه بیشتر هرگز و هرگز بنیاد و ریشه اش خشک نشده است، فردی که به حیوانات آسیب می زند قطعا دچار تالمات کثیر روانی است و چگونه ممکن است که این فرد با حضور در محوطه پر خطر زندان به اشتباهات خود پی ببرد و پس از خروج از زندان تبدیل به فردی مفید و قابل برای محیط پیرامون خود شود و گذشته متالم و درون آشفته، پریشان و پر تلاطم خویش را با خود به همراه نیاورد؟!
همانگونه که به خوبی پیداست بایستی به صراحت اشاره کنم که مجازات های جایگزین حبس در فقره مراقبت و حفاظت از حیوانات و محیط زیست و افرادی که بدانها آسیب و لطمه می زنند و احکامی که در این باب اصدار گردیده است بسیار متناسب و حائز توجه و تحسین است.
فلذا جمع بندی این گفتار این باشد که بیش باد این احکام اصداری!/