درباره فیستول مقعدی بدانید
اگر غدد اطراف مقعد عفونت کرده باشند ممکن است فیستول مقعدی ایجاد شود. عفونت می تواند باعث ایجاد آبسه (مجموعه چرک) بین پوست و رکتوم شود. هنگامی که چرک تخلیه می شود، ممکن است یک تونل کوچک (فیستول) را پشت سر بگذارد.
حدود یک سوم افرادی که دارای آبسه در مقعد هستند دچار فیستول می شوند. فیستول مقعدی همچنین می تواند ناشی از بیماری های طولانی مدت روده مانند بیماری کرون باشد.
فیستول معمولاً تونلی بین پوست و کانال مقعدی است. اما گاهی اوقات، مجاری اضافی می تواند از همان تونل ایجاد شود، یا می تواند از عضلات مقعد (عضلات اسفنکتر شما) عبور کند. اینها به عنوان فیستولهای مقعدی پیچیده شناخته می شوند و درمان آنها دشوارتر است.
درمان فیستول مقعدی معمولاً جراحی است - آنها معمولاً به خودی خود بهبود نمی یابند و بدون درمان می توانند منجر به آبسه های مکرر شوند.
انواع روشهای عمل جراحی فیستول مقعدی
فیستولوتومی
رایج ترین نوع عمل برای فیستول های ساده، فیستولوتومی است. این روش شامل باز کردن فیستول است تا بتواند از داخل به بیرون بهبود یابد.
هنگامی که داروی بیهوشی اثر کرد، جراح یک پروب (یک ابزار فلزی نازک) را در دهانه فیستول قرار می دهد تا به آنها برای پیدا کردن فیستول کمک کند. این کار به آنها کمک می کند تا تصمیم بگیرند که چه نوع درمانی برای بیمار بهترین است. برای بیشتر فیستول ها، پوست و بافت های زیرین را برش می دهند تا قسمت بالای فیستول باز شود. دکتر زخم را باز می گذارد (از هیچ بخیه ای استفاده نمی کند) تا به تدریج بهبود یابد. این نوع عمل برای اکثر فیستول ها (اگر پیچیده نباشند) به خوبی جواب می دهد.
گزینه های دیگر برای فیستول های پیچیده
گاهی اوقات ممکن است به نوع دیگری از درمان نیاز داشته باشید. اگر فیستول شما از قسمت بیشتری از عضله اسفنکتر عبور کند، چندین فیستول داشته باشید، یا اگر فیستول شما مدام برگردد، این احتمال بیشتر است.
اگر وقتی جراح شما را ارزیابی کرد، متوجه شد که فیستول پیچیده ای دارید، معمولاً از یک ستون برای تخلیه مسیر و تحت کنترل نگه داشتن فیستول استفاده می کند. ستون نخ کوچکی است که جراح قبل از هر عمل دیگری از فیستول شما عبور می دهد.
Some people just continue to have treatment with setons over the long term, without going on to have any further procedures. If you may need more complex treatment, your surgeon may refer you to a specialist in treating complex fistulas. برخی از افراد به درمان با ستون در درازمدت ادامه میدهند، بدون اینکه نیازی به هیچ گونه روش دیگری داشته باشند. اگر احتمال داشته باشد که به درمان پیچیده تری نیاز داشته باشید، جراح ممکن است شما را به یک متخصص درمان فیستول های پیچیده ارجاع دهد.
https://www.bupa.co.uk/health-information/digestive-gut-health/anal-fistula-surgery
انواع دیگر جراحی شامل موارد زیر است:
- فیستولوتومی مرحلهای این زمانی است که چندین عمل چند ماهه انجام می دهید تا فیستول را کمی باز کنید. جراح شما هر بار یک ستون شل را در اطراف فیستول باقیمانده قرار می دهد تا به تخلیه آن تا عمل بعدی کمک کند.
- فلپ آدوانسمنت : روش فلپ که مختص موارد بسیار خاص و وخیم است مانند افرادی که در خطر بی اختیاری مدفوع قرار دارند. در این روش با بریدن قسمت هایی از پوست رکتوم یا مقعد اقدام به ترمیم بافت های آسیب دیده می نمایند.
- پلاگین بیولوژیکی : روش پلاگین که با استفاده از بافت انسانی ( مخاط روده ی انسان ) پلاگین مخروطی شکلی ساخته می شود که آن را توسط بخیه به سر داخلی مجرای فیستول متصل میکنند و از گسترش آن جلوگیری می نمایند.
- استن : این روش از قدیمی ترین تکنیک های جراحی فیستول است. در این روش با قرار دادن یک نخ بخیه برای مدت ۶ الی ۱۲ هفته درون فیستول مقعدی قرار می دهند تا چرک و عفونت داخل آن تخلیه شود.
درمان فیستول با لیزر / کلینیک زارعی
- روش لیفت LIFT (بسته شدن مجرای فیستول بین اسفنکتری). این روش جراحی برای فیستول هایی است که از عضلات اسفنکتر عبور می کنند. که شامل بستن یک انتهای فیستول قبل از باز کردن فیستول، بین عضلات اسفنکتر است.
- ابلیشن آندوسکوپی این روش شامل عبور یک دوربین کوچک در امتداد فیستول و استفاده از یک الکترود برای سوزاندن بافت داخل فیستول، قبل از مهر و موم کردن آن است.
- لیزر درمانی. در این روش از لیزر درمانی برای تخریب و آب بندی فیستول استفاده می شود. شواهد محدودی در مورد اینکه چقدر خوب کار می کند وجود دارد.
درباره جراحی فیستول مقعدی
انواع مختلفی از روشهای جراحی برای درمان فیستول مقعدی وجود دارد. تمام راههای جراحی فیستول مقعدی با هدف خلاص شدن از شر فیستول انجام می شود، در حالی که آسیب کمتری به عضلات اسفنکتر اطراف مقعد ممکن می شود. این ماهیچهها به شما اجازه میدهند تا زمانی که مدفوع دارید بتوانید خودتان را کنترل کنید، بنابراین اگر آسیب ببینند، میتواند منجر به از دست دادن کنترل (بی اختیاری) شود.
پس از اینکه جراح شرایط را ارزیابی کرد، با شما در مورد گزینه های درمانی، خطرات و فواید هر کدام، و آنچه برای شما توصیه می کند، صحبت خواهد کرد. انتخاب روش بستگی به این دارد که فیستول شما دقیقاً کجاست و آیا عضله اسفنکتر را درگیر کرده یا خیر.
دکتر متخصص دقیقاً توضیح می دهد که در طول عمل چه اتفاقی می افتد، چه چیزی پس از آن انتظار می رود و خطر عوارض احتمالی وجود دارد.
علائم فیستول مقعدی
علائم فیستول مقعدی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ترشحات از دهانه فیستول در پوست، که ممکن است به صورت یک سوراخ یا توده احساس کنید. ممکن است چرک یا خون در آن وجود داشته باشد.
- درد، ناراحتی و تورم در داخل و اطراف مقعد
- اسهال
- تحریک پوست اطراف مقعد
این علائم همیشه به دلیل فیستول مقعدی ایجاد نمی شوند، اما اگر آنها را دارید، به پزشک عمومی مراجعه کنید.
تشخیص فیستول مقعدی
پزشک عمومی در مورد علائم شما می پرسد و ممکن است بیمار را در صورت لزوم معاینه کند. پزشک عمومی ممکن است بتواند دهانه فیستول مقعدی را در پوست اطراف پایین (مقعد) ببیند که به دهانه خارجی معروف است. همچنین ممکن است با وارد کردن انگشت خود به آرامی در مقعد علائم بیشتر را بررسی کنند. پزشک عمومی در صورتی که تشخیص دهد، بیمار را برای بررسی و درمان بیشتر به یک جراح کولورکتال ارجاع میدهد.
در صورتی که تشخیص واضح نباشد، یا اگر فیستول پیچیده با چندین راه دارید، ممکن است جراح شما نیاز به انجام آزمایشها و معاینات اضافی داشته باشد.
این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اسکن اولتراسوند از مقعد ، با استفاده از یک کاوشگر که جراح شما به آرامی پایین شما را قرار می دهد
- اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI).
در صورت لزوم، جراح ممکن است معاینه فیزیکی دقیق تری از مقعد انجام دهد. برای این کار داروی بیهوشی دریافت میکنید. عمل ممکن است تحت بیهوشی عمومی انجام شود، به این معنی که شما در خواب خواهید بود یا بی حسی موضعی. بعد از انجام عمل توسط تیم جراحی، پزشک توضیح خواهد داد که در طول عمل چه روند درمانی طی شده است.