زمانی که رییس جمهور صحبت از گشایش اقتصادی آورد گمان می کردیم که قرار است گرهی از طرح اف‌ای تی اف(FATF) باز شود یا اتفاق پربازدهی در بورس رخ بدهد،
افزایش روزانه قیمت کالاها کاهش یابد، یا نرخ دلار تثبت شود؛ تورم کاهش یابد و تولید کارخانجات به رونق بیافتد، بیکاری کاهش یابد و قس علهذا...
اما گمان نمی کردیم که منظور از گشایش اقتصادی ایجاد دوباره صف های طولانی برای خرید دلار و افزایش قیمت خودرو و مسکن و دومینو وار افزایش قیمت سایر کالاها باشد.
کم کم این حقیقت را در می یابیم که گویا واقعا روزهای سخت تری در انتظار اقتصاد ایران خواهد بود؛ نه به دلیل کرونا، نه به دلیل تحریم ها تنها به دلیل اینکه دولت نمی تواند چشم اندازی روشنی را برای ایرانیان ترسیم کند و تنها چند دستگی و عدم اتحاد مسوولان در اجرای تصمیمات مهم اقتصادی است که باعث تکرار رفتارهای غلط اقتصادی می شود و نتیجه این مکررات تنها استمرار ناتوانی در ارتقای بهره‌وری و در نتیجه تشدید موقعیت رکود تورمی تشدید فقر و محرومیت و به بیانی بهتر پولاریزه (دو قطبی) شدن جامعه ، تورم همراه با رکود، افزایش نابرابری خواهد بود و آخر اینکه در صورت عدم برگشت و اصلاح می بایست در انتظار نارضایتی اجتماعی باشیم./