به گزارش آسیانیوز ایران ؛ دهه ۱۳۶۰ برای بسیاری از ایرانیها یادآور روزگاری سخت، پر از محدودیت و تلخی بود؛ اما در دل همین سالها، برای خانوادهها و نسل جوان، تجربههایی نو در قالب فناوریهای جدید پدید آمد. یکی از این فناوریها، دستگاههای پخش نوارهای ویدیویی بود. در این میان، بتامکس (Betamax) محصول سونی، با طراحی خاص، کیفیت بالاتر و حضور اولیه در بازار ایران، به نماد نوستالژی آن سالها تبدیل شد.
بتامکس چیست؟
Betamax یک فرمت ضبط ویدئویی آنالوگ بود که توسط شرکت Sony در سال ۱۹۷۵ معرفی شد. این فرمت با هدف ارائه کیفیت تصویری و صوتی بالا طراحی شد و بهدلیل وضوح بهتر نسبت به VHS، در میان کاربران حرفهای و خانوادههایی که خواهان تجربه سینمایی خانگی بودند، محبوبیت قابل توجهی پیدا کرد.
ویژگیهای فنی Betamax:
- کیفیت تصویر و صدای بهتر نسبت به VHS
- نوارهای کوچکتر و سبکتر
- طراحی هد ویدیویی پیشرفته با ثبت جزئیات بیشتر
- سیستم کاهش نویز تصویری
- سرعت بارگذاری و توقف بالا
دلایل شکست Betamax در رقابت با VHS:
۱. زمان ضبط کوتاهتر: اولین دستگاههای بتامکس تنها یک ساعت ضبط میکردند، در حالی که VHS با قابلیت EP Mode تا ۶ ساعت ضبط داشت.
۲. استراتژی انحصاری سونی: شرکت سونی تصمیم گرفت فناوری خود را فقط در محصولاتش استفاده کند. برخلاف JVC که VHS را لایسنس کرد و به دیگر تولیدکنندگان مانند Panasonic و RCA اجازه داد از آن بهره ببرند.
۳. دسترسی محدود به محتوا: بیشتر شرکتهای پخش فیلم، بهویژه در آمریکا، فیلمهای خود را روی VHS عرضه کردند. همین مسئله باعث شد ویدیوکلوبها نیز عمده آثار را روی VHS توزیع کنند.
۴. قیمت بالا: دستگاههای پخش بتامکس به دلیل تولید انحصاری، گرانتر از VHS بودند.
یادمان باشد:
دهه ۶۰ برای بسیاری از خانوادههای ایرانی، با سانسور، تلویزیون محدود و کمبود برنامههای فرهنگی همراه بود. در این فضا، نوارهای بتامکس گاهی حکم پنجرهای به دنیای دیگر را داشتند. نوارها را در پتو یا چمدان جاسازی میکردند، با دوستان نزدیک دور هم جمع میشدند و فیلمی از سینمای جهان یا حتی سریالهای نایاب آن زمان را تماشا میکردند. آنچه در ذهنها مانده، تنها تصویر نیست؛ بلکه حس مشترک یک «تجربه جمعی» در روزگار محرومیت است.
سرنوشت بتامکس:
با وجود کیفیت بالاتر، بتامکس نتوانست سهم بازار VHS را بهدست بیاورد. در سالهای پایانی دهه ۱۹۸۰، اکثر شرکتهای تولید فیلم، پشتیبانی از بتامکس را متوقف کردند. تولید دستگاههای بتامکس تا سال ۲۰۰۲ ادامه داشت اما عملاً از دهه ۹۰ میلادی، این فرمت از میدان رقابت کنار گذاشته شد.
درس بزرگ بازار از بتامکس:
برتری فنی لزوماً مساوی با موفقیت تجاری نیست. تصمیمهای استراتژیک، همکاری با شرکا، گستره توزیع و شناخت رفتار بازار، عوامل تعیینکنندهتری نسبت به صرف کیفیت محصول هستند. شکست بتامکس در برابر VHS هنوز یکی از نمونههای کلاسیک درسی برای مدیران کسبوکار و مهندسان است.
لحظات ساده و دستنیافتنی:
بتامکس، اگرچه شکست خورد، اما برای بسیاری از ایرانیها نماد دوران خاصی است؛ روزهایی که لای پتو نوار را پنهان میکردند، شبها بیصدا پخش میکردند، و در کنار هم از دنیای تصویر لذت میبردند. امروز، با همه پیشرفتهای تکنولوژی، آن لحظات ساده و دستنیافتنی، همچنان در دلها زنده مانده است.