پنج شنبه / ۲۹ آبان ۱۳۹۹ / ۰۰:۲۱
کد خبر: 3022
گزارشگر: 213
۱۲۷۵
۰
۰
۴
یادداشت/شیرین نوری

تعطیلات نیم بند دردی را دوا نمی کند

تعطیلات نیم بند دردی را دوا نمی کند
در خبرها شنیدیم که تهران و بسیاری از شهرهای قرمز رنگ از نظر ابتلا به کوید ١٩ از شنبه تعطیل هستند اما بانک ها، ادارات دولتی، بورس و کارگزاری ها و بسیاری از شرکت های خصوصی دیگر باز هستند و سوال اینجاست که آیا این تعطیلی بمثابه سیاست قرنطینه شهری است؟

آیا بهتر نیست سیاست دولت تدبیر و امید این باشد که تمامی ادارات، سازمان‌های دولتی و خصوصی، کارخانه‌ها، شرکت‌های داخلی و خارجی ، بانکها ، موسسات مالی ، بازار سرمایه غیر از مراکز درمانی و داروخانه‌ها و فروشگاه‌های مواد غذایی تعطيل باشند و ساکنان شهرهای قرمز نیز برای تأمین نیازهای خود با محدودیت‌های خارج شدن از خانه مواجه باشند؛ به این معنا که از هر خانوار، تنها یک نفر بتواند هفته‌ای دو بار برای تأمین مایحتاج از خانه خارج شود.

شعبات منتخب برای بانکها انتخاب شود و خدمات غیر حضوری و اینترتنی افزایش یابد مانند خدمات کارت به کارت و بالا برودن سقف پایا و ساتنا.

سوال اینجاست که بانک مرکزی ترس از چه دارد که نمی تواند شرایط لازم برای بانک الکترونیک و خدمات اینترنتی بانکها را با شرایط بهتر انجام دهد، فراموش نکنیم که در صورت باز بودن بانکها بسیاری از کسبه که دست یکدیگر چک دارند، بدلیل تعطیلی بازار در تامین وجه آن دچار مشکل خواهند شد و این مشکل ادامه خواهد داشت، همچنین بسیاری از ادارات بخش دولتی و خصوصی به شکل مجازی برگزار ‌شود و اغلب کارمندان موظف به دورکاری باشند و از این فرصت در جهت اعتلای دولت الکترونیک قدم برداشت.

باید بپذیریم که در کشور ما ایران ستاد مقابله با بحران در هیچ زمانی چه در زلزله، سیل و حال در زمان کرونا نتوانسته است بهترین تصمیم را اجرا نماید. وضعیت ما در نه تنها در تهران بلکه در کل کشور بحرانی است و می بایست با اجرای یک تصمیم صحیح و سختگیرانه جهت مقابله با این ویروس گام برداریم.

و اما در باره چگونگی تامین مایحتاج اقشار فرودست و ضعیف می توان پیشنهاد داد که ایران کشوری هست که همواره نذر، وقف و صدقه برایمان مهم بوده و سازمان‌های مردم نهاد همواره به همنوعان خود در شرایط بحرانی کمک کرده اند بنابراین دولت می تواند با یک فراخوان به افراد نیکوکار و سازمان‌های مردم نهاد از آن‌ها خواهش کند برای رسیدگی به اقشار کم درآمد و نابرخوردار در این شرایط با دولت همکاری کنند و البته دولت هم آن هزینه سنگینی که برای درمان بیماران متحمل می‌شود را صرف تهیه مایحتاج مردم کند، شاید اجرای این برنامه کار آسانی نباشد، اما از وضعیت امروز که هر روز بالای چهارصد نفر فوت می‌شوند آسانتر است و خسارت کمتری برای دولت و‌جامعه دربر خواهد داشت چرا که فقر و بی سرپرستی برای خانواده فوتی‌های ناشی از کرونا بسیار بدتر است بغیر از اینکه آسیب‌های اجتماعی و ضرر و زیان‌ هم در آینده بسیار بیشتر خواهد بود.

باید بپذیریم که کادر درمان خسته اند و نیاز به استراحت دارند و می بایست با عزم ملی و فرهنگ سازی همگی همراه با دولت به جنگ این ویروس برویم./

https://www.asianewsiran.com/u/1Rz
اخبار مرتبط
ضعف عملکرد اقتصاد ایران در مقایسه با کشورهایی با شرایط مشابه فقط و فقط تحریم ها نیست؛ بلکه بیشتر از تصمیمات خلق‌الساعه و غیر کارشناسی دولتمردان منشا می گیرد؛ به بیان ساده تر شرایط اقتصادی ایران به سمت و سویی هدایت می شود که روز به روز قوانین بی ثبات تر و سرمایه گذاران و تولیدکنندگان و صنعتگران با مشکلات عدیده ای مواجه می شوند.
این روزها با توجه به تحولات سیاسی و بین المللی بخصوص انتخابات آمریکا و پیروزی احتمالی دموکراتها بر جمهوریخواهان در ایران شاهد اتفاقات مثبتی خواهیم بود از جمله اینکه نقشه بسیاری از افراد که بسوی دلالی و به بهانه تحریم سعی در افزایش نرخ ارز و احتکار کالاهای اساسی و کمبود و گرانی کالاها را در بر داشت نقش بر آب خواهد شد.
این روزها کافی است به بازار های مختلف نیم نگاهی بیندازیم و ببینیم که قیمت کالاها هر روز گران‌تر از روز قبل می‌شود و دولت نیز بدلیل ناتوانی بانک مرکزی در کنترل قیمت دلار و تورم افسار گسیخته سعی می کند مردم را به گرانی کالاها عادت دهد؛ اما واضحا دولتمردان بدانند که نفس مردم نه بخاطر ماسک زدن؛ که گرانی ها نفس آنها را تنگ کرده است.
افسار گسیختگی قیمت ارز در ایران از زمانی آغاز شد که رییس بانک مرکزی خرید و فروش دلار را ممنوع و دلار را کالای قاچاق اعلام کرد و سپس دولت با تصویب ارز ٤٢٠٠ و راه اندازی سامانه نیما تصمیم گرفت مشکلات ارز را در اقتصاد کشور حل کند، اما این سامانه نه تنها با مشکلات بسیاری همراه بود و باعث تثبیت قیمت دلار نشد، بلکه سبب شد کنترل نرخ ارز از دست بانک مرکزی خارج شود.
این روزها کارگران از نظر اقتصادی و معیشتی به دلایل شرایط تحریم‌ها، شیوع بیماری کرونا و کم‌لطفی‌هایی مسوولان روزهای سختی را می گذرانند و این در حالی است که سال های زیادی است که قشر زحمت کش و مظلوم کارگری کشور، فشار تورم را تحمل می کنند و فریاد آنها نیز به گوش هیچ قانونگذار و مجری قانونی نمی رسد.
دو قطبی(پولاریزه شدن) جامعه، منجر به تورم همراه با رکود و افزایش نابرابری خواهد بود و آخر اینکه در صورت عدم برگشت و اصلاح می بایست در انتظار نارضایتی اجتماعی باشیم.
اقتصاددانان بنام کشور معتقدند ۷۰ درصد مشکل عظیم اقتصادی کشور بدلیل تصمیمات و ساختارهای نادرست اقتصادی است و تنها ۳۰ درصد آن به تحریم ها مربوط می شود و در غیر اینصورت حتی اگر تمام ثروت دنیا را داشته باشیم وضعیت همین است که هست.
مشکلات اقتصادی کشور بخصوص در یک سال گذشته باعث شد که چشم سیاستگذاران دولتی نسبت به بازار سرمایه بخصوص بورس بازتر شود، اما متاسفانه این بازار نیز در دو هفته گذشته با چالش هایی روبرو بود که سبب ریزش بی سابقه بورس شد.
در روزهای گذشته طرح گشایش اقتصادی یا همان پیش فروش نفت از یک سو و از سوی دیگر طرح پیشنهادی آلمان و انگلیس برای مذاکره میان تهران و واشنگتن، سبب شده است که فضاسازی مناسبی برای اقتصاد و ابرتورم ایجاد شده ترسیم شود، اما سوال مهمی که وجود دارد این است که با این حال که ملت ایران هنوز خاطره تلخ افزایش قیمت بنزین را فراموش نکرده اند؛ چگونه می توانند با بدهکار شدن کشور در دو سال آینده و در موعد بازپرداخت سود فروش نفت به مردم بی خیال باشند؟
حکایت تلخی که در سال 1399 بیشتر از هر چیز شاهد آن هستیم از رشد شتابنده و نجومی ارزش سهام مرتبط با بسیاری از شرکت ها و کارخانجات است که شاید به ظاهر سود اندکی به سهامداران حقیقی دارنده سهم اعطا می کند، اما سود سرشاری را به سهامدارن اصلی می رساند و این در حالی است که بسیاری از کارگران این کارخانجات چند ماهی است که حقوق نگرفته اند وبسیاری دیگر در اعتصاب به سر می برند!!
آسیانیوز ایران هیچگونه مسولیتی در قبال نظرات کاربران ندارد.
تعداد کاراکتر باقیمانده: 1000
نظر خود را وارد کنید