آسیانیوز ایران؛ سرویس سیاسی:
دولت آمریکا محدودیت‌های جدیدی را در رابطه با کارمندان خود در چین اعمال کرده است بر اساس این مقررات، کارکنان دولت، اعضای خانواده آن‌ها و پیمانکاران دارای مجوز امنیتی، مجاز به برقراری روابط عاشقانه، عاطفی یا جنسی با شهروندان چینی نیستند. یک منابع آگاه به آسوشیتدپرس فاش کرد که این سیاست‌ها، در ژانویه گذشته توسط «نیکلاس برنز»، سفیر سابق آمریکا در چین و پیش از ترک سمتش به اجرا گذاشته شد.
تحلیل آسیانیوز ایران بر محدودیت‌های جدید آمریکا بر کارمندان دولتی در چین
این تصمیم دولت آمریکا را می‌توان از چند جنبه بررسی کرد:
۱. امنیت ملی و جلوگیری از جاسوسی
چین و آمریکا سال‌هاست در رقابت استراتژیک به سر می‌برند و نگرانی از جاسوسی و نفوذ یکی از دلایل اصلی این محدودیت‌هاست. چین در گذشته از روش‌هایی مانند "تله عسل" (Honey Trap) برای به دام انداختن دیپلمات‌ها و کارمندان خارجی استفاده کرده است. این محدودیت‌ها احتمالاً برای کاهش چنین تهدیداتی اعمال شده است. نمونه‌های تاریخی مانند پرونده "فنگ پینگهویی" (دانشمند چینی که با جاسوسی برای CIA دستگیر شد) نشان می‌دهد که روابط شخصی می‌تواند به ابزاری برای نفوذ اطلاعاتی تبدیل شود.
۲. تشدید تنش‌های دیپلماتیک میان آمریکا و چین
این تصمیم فضای بی‌اعتمادی بین دو کشور را تشدید می‌کند و نشان می‌دهد که آمریکا چین را نه فقط یک رقیب اقتصادی، بلکه یک تهدید امنیتی می‌داند. چین ممکن است این اقدام را تبعیض‌آمیز بداند و واکنش متقابل نشان دهد، مثلاً محدودیت‌های مشابهی بر دیپلمات‌های آمریکایی در چین اعمال کند.
۳. تأثیر بر روابط انسانی و فرهنگی
این محدودیت‌ها روابط شخصی و عاطفی بین شهروندان دو کشور را تحت تأثیر قرار می‌دهد و می‌تواند به انزوای بیشتر دیپلمات‌ها و کارمندان آمریکایی در چین منجر شود. از سوی دیگر، ممکن است کارمندان محلی آمریکایی در چین (مثلاً در سفارتخانه‌ها) نیز تحت فشار بیشتری قرار بگیرند، زیرا دولت آمریکا احتمالاً نظارت بیشتری بر ارتباطات آن‌ها خواهد داشت.
۴. سیاست کلی آمریکا در قبال چین: رویکرد "مهار"
این اقدام بخشی از استراتژی گسترده‌تر آمریکا برای محدود کردن نفوذ چین است، مشابه تحریم‌های فناوری، ممنوعیت استفاده از TikTok و محدودیت‌های سرمایه‌گذاری در صنایع حساس چین. دولت ترامپ همچنان بر رقابت سخت با چین تأکید دارد و این محدودیت‌های جدید نیز در همین راستا قابل تحلیل است.
آیا این تصمیم مؤثر خواهد بود؟
از نظر امنیتی، ممکن است از برخی نفوذها جلوگیری کند، اما احتمالاً روابط دیپلماتیک را سردتر خواهد کرد. چین ممکن است این اقدام را نشانه‌ای از پارانویای سیاسی آمریکا تفسیر کند و از آن برای تقویت گفتمان "آمریکا دشمن چین است" استفاده نماید. در بلندمدت، این سیاست‌ها می‌توانند به جدایی بیشتر میان مردم و دولت‌های دو کشور بینجامد و فضای همکاری‌های علمی و فرهنگی را نیز تحت تأثیر قرار دهند. این تصمیم بیشتر یک اقدام دفاعی امنیتی است تا یک سیاست خصمانه آشکار، اما در عمل، به تنش‌های موجود دامن می‌زند و نشان می‌دهد که رقابت آمریکا و چین به حوزه‌های شخصی و اجتماعی نیز کشیده شده است.