سخنگوی گمرک ایران چندی پیش از صادرات پوشاک ایران به ۲۹ کشور جهان خبر داد و به آن دلیل که از کشورهای مانند سوییس، ایتالیا و اسپانیا که خود مهد مُد و لباس هستند، به عنوان کشور وارد کننده در این خبر نام برده شد، واکنش هایی در برداشت.. در این باره با صدرا شریعتمداری، فعال صنعت پوشاک، تولید کننده، ایده پرداز برند و مُد و فشن نویس باسابقه صحبت کردیم که در ادامه می خوانید:
«یک فعال حوزه پوشاک گفت: در حال حاضر تولید کنندگان خوبی داریم که با استانداردهای جهانی کار می کنند و اگر مرزها و قوانین مالی اجازه دهند، این امکان وجود دارد و سابقا این گونه صادرات وجود داشته؛ حتی به ترکیه صادرات انجام می شد و این مساله دور از ذهن نیست»
شریعتمداری درباره اینکه آیا کشور ما می تواند ۳۵ میلیون دلار کالای پوشاک تولید کند یا خیر توضیح داد: بهتر است در وهله نخست به جای بررسی متن این خبر، درباره ساختاری که ممکن است در ذهنمان ایجاد کند، صحبت کنیم.
وی با برشمردن توانایی های صنعت پوشاک ایران اضافه کرد: صنعت پوشاک ایران توانایی آن را دارد که به کشورهای منطقه و گاها اروپای شرقی کالا صادر کند و این دور از ذهن نیست. در حال حاضر تولید کنندگان خوبی داریم که با استانداردهای جهانی کار می کنند و اگر مرزها و قوانین مالی اجازه دهند، این امکان وجود دارد. سابقا این گونه صادرات وجود داشته و حتی به ترکیه انجام می دادیم و این مساله دور از ذهن نیست. ولی اینکه این محصولات چه چیزی بوده و آیا تحت عنوان برند ایرانی صادر شده یا محصولی که با لایسنس برند خارجی تولید می شود، موضوعی است که به توضیحات تکمیلی در این خبر نیاز داشت.
«نرخ برابری ارز قیمت کارگری در ایران را به پایین ترین حد خود در دنیا رسانده است و بهر حال بخش عمده هزینه های تولید، رِیت کارگری و انرژی است که هر دو در ایران قیمت مناسبی پیدا کرده اند. البته خصوصا درباره کارگری، من آن را نابرابری می دانم»
این فعال حوزه پوشاک درباره تاثیر افزایش قیمت ارز بر سودآوری صادرات پوشاک تولید کنندگان و وارد کنندگان کشورهای منطقه اضافه کرد: در هر حال این نرخ برابری ارز که وجود دارد، قیمت کارگری در ایران را به پایین ترین حد خود در دنیا رسانده است و بهر حال بخش عمده هزینه های تولید، رِیت کارگری و انرژی است که هر دو در ایران قیمت مناسبی پیدا کرده اند. البته خصوصا درباره کارگری من آن را نابرابری می دانم ولی فرصت طلایی برای صادرات است؛ به شرط آنکه بتوانند در همین شرایط مواد اولیه را تامین کنند./