بیاییم خودمان به داد خودمان برسیم
این روزها تغییرات قیمت ها، کم فروشی ، گران فروشی، نبود قیمت مشخص در یک بازه زمانی از مشکلاتی است که افراد جامعه را در تنگنا قرار داده است و این در حالی است که علاوه با کاهش توان خرید مردم، نابسامانی و افزایش بی حساب و کتاب قیمت ها مزید بر علت شده است و قیمت ها روزانه در حال تغییر کردن است همانند محصولات لبنی و مرغ و جالب تر اینکه روز اول آذر سال ۱۳۹۹ روزی فراموش نشدنی و تاریخ ساز برای اقتصاد ایران بود؛ چرا که ۲۰ قلم کالا در یک روز قیمت هایش افزایش یافت و شاید آیندگان روز اول آذر امسال را «روز گرانی» در تقویم تنظیم بازار ایران ثبت نمایند.
و جالب تر آنکه این گرانی ها زمانی اتفاق میافتد که مجلس شورای اسلامی در جهت رفاه حال مردم طرح یارانه کمک معیشتی را به تصویب می رساند،
حال که افزایش قیمت‌های زنجیروار اقلام و کالاهای اساسی، داستان هر روزه مردم ایران شده است و مسولان محترم با بازی با کلمات و شعارهای تکراری هیچ عمل عینی در جهت کنترل تورم و جلوگیری از افزایش قیمت ها از خود نشان نمی دهند
آیا وقت آن نرسیده است که هر ایرانی خود به داد خودش و خانواده اش برسد و نسبت به گرانی بی حساب کتاب کالاها عکس العملی نشان دهد؛ اعتراضی که در تمام کشورهای جهان هنگام افزایش به یکباره کالاها صورت می گیرد و آن اعتراضی نیست جز نخریدن کالاها.
حال که بسیاری از هموطنان ما که بدلیل تنگناهای مالی توان خرید بسیاری از کالاها را ندارند آیا بهتر نیست متوملان جامعه نیز از خرید کردن کالاهای گران شده امتناع کنند!
باید بپذیریم که ماهیت اعتراض نسبت به رفتارهای سردمداران اقتصادی و سیاسی بسیار مهم است. در اینکه مافیای انحصارهای غذایی و کالاهای اساسی در عمل نشان داده‌اند که به منافع ملی و هم‌نوع توجهی ندارند و با چند درصد گران کردن کالاها در شرایطی که درآمد افراد ثابت است، قدرت و خرید مردم کاسته شده است هیچ ابایی ندارند.
سخن آخر اینکه در همه جای دنیا با وجود فضای رقابتی، چنانچه یک تولیدکننده یا فروشنده گران‌فروشی کند، مصرف‌کنندگان برای تنبیه به دنبال دیگر تولیدکنندگان می‌روند. در شرایط کنونی واقعیت ماجرا این است که اقتصاد بیمار ایران نیازمند جراحی اساسی و عمیق است و این‌گونه کمپین‌ها تنها در کوتاه‌مدت می‌تواند مرهمی بر اقتصاد ایران باشد./